Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Nu volgen eenige schetsjes, die de eigenaardigheid, of liever, de excentriciteit van Tolstoi's karakter als jongen, in 't licht stellen. "Wij zaten eens aan tafel," vertelde mij Tolstoi's zuster. "'t Was nog in Moskou, bij 't leven van grootmoeder, die zeer streng was op de etiquette. Allen moesten wij in de kamer zijn voordat zij verscheen.
Tolstoi's huis, staande in eene schoone heuvelachtige streek, die van 't Oosten naar 't Westen door een prachtig bosch in twee deelen wordt gescheiden, ligt drie en een half uur verwijderd van het naaste station. Deze landstreek draagt den naam Zasjeka, die ons wijst op die tijden, toen de Slavische bevolking voor de invallen van de Krim-Tartaren en andere Mongoolsche volken moest terugwijken.
Wanneer wij een' blik slaan op de eerste helft van Tolstoi's leven, dan bemerken wij nóg eene sterk sprekende eigenschap, n.l. de voortdurende ontevredenheid met zich zelf, zijn' litterairen arbeid en zijne overige werkzaamheden.
In dit verhaal staan tal van merkwaardige bijzonderheden, die door Fet zijn weggelaten; maar wijl het in dien vorm zeer moeielijk is het zakelijke gedeelte der vertelling te onderscheiden van wat er door de fantasie is bijgevoegd, hebben wij aan de Herinneringen van Tolstoi's vriend en aan zijn eigen brief aan tante Tatjana, die meer aan ons doel beantwoordden, de voorkeur gegeven boven het door hem geschreven verhaal.
"De chef der gendarmes, als hoofd van deze gewichtige expeditie, had tot groote ontsteltenis van de menschen uit het dorp, met veel leven en vertoon, een' inval gedaan in Tolstoi's vredige woning. Ternauwernood wilde men ons naar binnen laten gaan. De dames waren bijna buiten zich zelven van schrik.
Dit alles schrijf ik u niet om u wat mooie woorden te laten lezen, maar ik heb dat alles werkelijk doorleefd." Tolstoi's weifelingen ziende en 't volle gewicht ervan voelende, besloot ik toch vol te houden en hem, om zoo te zeggen, een begonnen patroon te geven, waaraan hij verder kon borduren. Daarom stuurde ik hem het door mij ontworpen plan van zijne biographie.
Natuurlijk wenschte Tolstoi, hoewel hij er zeer naar verlangd had, het kruis nu niet meer te ontvangen, en eene andere gelegenheid om het te verdienen deed zich niet meer voor. Nu laten wij nog eenige bladzijden uit de Herinneringen van den officier Janzjoel volgen, die in 1871 in Starogladowskaja gedetacheerd was, waar hij nog versche sporen vond van Tolstoi's verblijf aldaar.
Tolstoi schreef van het station Nowosjelok een' brief aan Toerghenjeff die een eisch tot genoegdoening behelsde; daarop reisde hij verder naar Bogoeslaff, een station dat halfweg het landgoed van Fet en Nikolski, eene bezitting van de Tolstoi's, ligt.
Evenals Fedjka, die Tolstoi's hand vasthield en in verrukking kwam, wandelde ook ik verschillende malen met hem door dat zelfde boschje. Luisterende naar zijne verhalen kreeg ik een gevoel, dat ik niet beter kan weergeven dan met Fedjka's woorden: "Nu, en toen, en toen? O, wat is dat mooi!" II. De Opstellenles.
Fröbel vestigde Tolstoi's aandacht op de werken van Riehl, wiens denkbeelden zeer veel met de zijne overeenstemden; ijverig wijdde hij zich daarop aan de bestudeering van Riehl's Natuurlijke Historie van het Volk, als zijnde de grondslag van de Duitsche sociale politiek. Ook de geschriften van den paedagoog Fröbel werkte hij grondig door.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek