United States or Saint Martin ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nog slechts een jaar verheugen zij zich in het bezit van een school, waarvan onmiddellijk een groot gebruik werd gemaakt, zoodat de opkomende jeugd nu tenminste lezen en schrijven zal leeren. Rijstvelden ziet men in het Tenggergebergte niet, omdat de Tenggereezen gelooven, dat het hun om godsdienstige redenen verboden is rijst te telen.
Marti keek onverschillig op en zei met doffe berusting: »Nu verdrinken we. Dat is tenminste beter dan gesneld te worden door dat ontuig." Een oogenblik flitste het Kees door zijn brein, om aan land te gaan en de boot over den wal heen te sleepen. Maar dan vielen ze in de handen der Sibaoe's. Dan maar liever te gronde gaan in het woeste water van de rivier.
Het meisje heette Jeanne d'Arc." "Jeanne d'Arc," zei Maroessia met de oogen vol tranen, "Jeanne d'Arc! Gelukkig meisje!" Taras raakte in vuur. Wat een Fransch meisje had gedaan, kon een Ukrainische jongen ook wel doen. Hij vertrouwde aan Maroessia de vele plannen toe, die zich in zijn hoofd verdrongen. En wat slaagden al die "schitterende" plannen naar wensch, in zijn verbeelding tenminste!
"Mijn vader heeft zijn vrouw tenminste niet op torens geplakt" , zei mevrouw hautain. "N
Toch stond hij op, en liep den ganzerik na. "Ik kan hem niet helpen," zei hij, "maar ik wil tenminste zien wat ze met hem uitvoeren." De kinderen waren hem een heel eind vooruit, maar de jongen had toch geen moeite hen in het oog te houden, tot hij aan een diepte in 't veld kwam, waar een lentebeek voortbruiste.
Blijkbaar was hij juist met verlof thuis, teruggekomen zonder letsel op te doen; tenminste de moeder keek iederen keer op naar haar man met iets ongeloovig blij's; was het mogelijk, dat hij terug was? En hij bezorgd: "Kom, Mütterchen, je bent mager geworden, de ronde wangen moeten nu weer terugkomen, hoor."
Tenminste een Lichtenstein, die ik bij me had en een bundel ansichten uit Constantinopel werden me afgenomen en bij den kapitein gebracht. Deze kwam echter met een lachend gezicht bij me en zei: "Dit zijn zeker reisherinneringen en dit wilt u zeker graag houden om op reis verder uit te lezen." Hierop volgde natuurlijk een dankbaar ja, waarop mijn schatten me weer ter hand gesteld werden.
Wie zich nu tot het lezen zet van Sara Burgerhart, moet zich tenminste eenigermate een voorstelling maken van den tijd waarin het boek werd geschreven . Wij zijn te allen tijde een volk van theologen geweest, is er terecht gezegd, en dat zijn we gebleven; dat waren we vooral nog in BETJE'S dagen.
Indien ge slechts altijd water gedronken had, en u tevreden gesteld met eenvoudig voedsel, zooals gekookte appelen of boonen en erwten, dan zoudt ge nu niet van het pootje te lijden hebben en zouden al uw ledematen nog gemakkelijk hun diensten verrichten. Toch wanhoop ik er niet aan, u weer op de been te helpen, indien ge tenminste mijn bevelen opvolgt."
Misschien hoorde hij het aan mijn stem. Misschien ook was mijn gestalte beter te herkennen dan de zijne. Hij wist tenminste wien hij voor zich had. En gij! Wie zijt gij! vroeg ik. Misschien de Kodscha Bascha, die de gevangenen heeft losgelaten. Ej Müdschizat! O wonder! schreeuwde hij. Hij weet het! Hij maakte een zijsprong om zich los te rukken.
Woord Van De Dag