Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juli 2025
Ik ben er niet tegen dat er, met het oog op het aloud gebruik, ook vuurwerk gegeven wordt: zonnetjes en bengaalsch licht zijn heel mooi en aardig, maar ik geloof niet dat we de donderpotten noodig hebben, die de 'teniënte mayor' heeft voorgesteld.
Met beide handen hield ze het breede presenteerblad vast, doch ze ontmoette haar aanstaande, die van de eigenaardige toestand profiteeren wilde. De onderburgemeester, de teniënte mayor Filipo, zat voor bij de tooneelvoorstelling; want de burgemeester zelf was een liefhebber van kaarten, van 't stok spel.
"Juist! juist!" stemden de jongeren in, "dat moeten we hebben." "Heel goed!" voegden de ouden eraan toe. "Wat voor nut halen we uit een week komedie-spel, zooals de 'teniënte mayor' die vraagt? Wat leeren we nu van die koningen van Boheme en Granada, die hun dochters het hoofd laten afhakken, of ze op een kanon laden, dat dan verandert in een troon?
"En ik... en ik... als er soms een grijsaard noodig is..." stamelde een ander, en richtte zich met majesteit op. "Aangenomen! Aangenomen!" klonk het van verscheidene kanten. De "teniënte mayor" was bleek van ontroering; zijn oogen vulden zich met tranen. "Hij huilt van spijtigheid!" dacht de onwrikbare behoudsman, en hij schreeuwde: "Aangenomen, aangenomen zonder diskussie!"
"Meneer de Alcalde, heb ik hem geantwoord, de kracht van een teniënte mayor, hoe onbeteekenend ze ook mocht wezen, is als die van iedere overheid: ze komt van hoogere sfeeren. Zelfs de koning ontvangt ze van 't volk, en het volk van God. Dit is juist wat ik mis, meneer de Alcalde. Maar de alcalde wilde niet naar me luisteren, en zei me dat we na de feesten daar nog wel over spreken zouden."
De pastoor, de coadjutor, de alférez, de burgemeester en nog eenige capitan's met de vice-burgemeester of teniënte mayor gingen aan een tafel zitten, waaraan Ibarra de eereplaats innam. De moeders stonden niet toe dat er een enkele man aan de tafel der jonge meisjes aanzat.
De teniente mayor met de burgerwacht, met oude sabels gewapend, slaagden erin ze aan te houden, in weerwil van hun tegenstand. "Brengt ze naar 't stadhuis!" riep Don Filipo. "Voorzichtig, hoor, ze niet loslaten!" Ibarra was teruggekomen, en zocht Maria Clara. De vreesbevangen jongemeisjes klampten zich bleek en bevend aan hem vast. Tante Isabel bad de litanieën in 't latijn.
"Ze is door uw soldaten opgepakt", ging de teniënte mayor met zekere bitterheid voort, steeds tot den alférez sprekende, "ze zijn met haar door het heele dorp gegaan, om ik weet niet wat dat haar kinderen zouden gedaan hebben en... dat niet opgehelderd is." "Hoe nu?" vroeg de alférez zich tot den pastoor wendend, "is 't misschien de moeder van uw twee kostertjes?" De pastoor knikte.
"De 'teniënte mayor' heeft me een uitnoodiging gezonden, om een vergadering van den gemeenteraad bij te wonen... Wie weet of u daar niet een antwoord op uw vragen zal krijgen?" De onderwijzer stond ook op, doch hij schudde vol twijfel het hoofd, en antwoordde: "U zult zien dat van 't voorstel waarover ze me gesproken hebben al even weinig terechtkomt als van al mijn ideeën! 't Zal wat wezen!"
Zooveel donderpotten en zooveel komedie-avonden kan alleen een jongmensch verlangen, zooals de 'teniënte mayor'; die kan veel nachten achtereen opblijven en veel knallen aanhooren zonder doof te worden. Ik heb de meening ingewonnen van de bezadigde mannen en allen keuren het voorstel van Don Filipo eenstemmig af. Is 't niet zoo heeren?" "Ja, ja!" riepen jongen en ouden tegelijk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek