Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Hij nam een cab en beval den voerman hem naar Bolton Street te rijden en in 't voorbijgaan aan zijn club stil te houden. Er waren misschien brieven gekomen, dacht hij iets, dat zijn geest een weinig afleiding kon geven.
»Slechts in geringe mate," antwoordde hij, behaaglijk in zijn armstoel achterover leunend en dikke, blauwe rookwolken uit zijn pijp omhoog blazende. »Bij voorbeeld, opmerking toont mij dat gij hedenmorgen naar het Postkantoor in de Wigmore Street geweest zijt, maar gevolgtrekking leert mij dat gij daar een telegram verzonden hebt." »'t Is waar!" riep ik, »beide is waar.
O, dat doet er niet toe; er komt wel gezelschap, maar dat zal daar niet op letten; een predikant is altijd gekleed. Ga maar mee, en dan zal ik u voor dien wissel contanten geven, want de bank is nu gesloten en morgen vóór negenen nog niet open." Hoofdstuk XX. In Bryngelly terug. Geoffrey en Granger kwamen omstreeks zes uur in Bolton Street aan. De gezelschapskamer was nog vol bezoekers.
O ik weet het, ik heb het in Bolton Street gelaten. Hier, dit zal even goed zijn," en hij schreef snel een wissel aan zijn order, dien hij endosseerde en Granger overhandigde. De oude man nam den wissel aan, hield hem dicht bij zijn oogen, en zag dat het bedrag £ 200 was. "Maar dat is het dubbele van wat ik gevraagd heb," zeide hij twijfelachtig. "Moet ik u £ 100 teruggeven?"
Na een oogenblik van stilte zei hij rustig: "Den vorigen Dinsdag heb ik een bezoek gebracht in Berkeley Street; het speet mij zeer u en Mevrouw Jennings niet thuis te treffen. Mijn kaartje is, hoop ik, niet verloren geraakt?" "Maar heb je mijn brieven dan niet ontvangen?" riep Marianne, doodelijk beangst. "Het moet een vergissing zijn een afschuwelijke vergissing. Wat beteekent dit toch?
Maar hij is heel aardig geweest. Ik ben blij hem ontmoet te hebben. Dat doet me pleizier, lieve, zeer veel pleizier, zei Lord Henry, de sikkels zijner donkere wenkbrauwen optrekkend en beiden aanziende met een glimlach van-voor-den-gek-houden ... Het spijt me, dat ik zoo laat ben, Dorian. Ik was uitgegaan op een stuk oud brokaat in Wardour Street en ik moest wel een uur bieden en loven.
»Wie?« riep de dokter, op zijn beurt ontsteld. »De politiebeambten uit Bow Street, mijnheer,« antwoordde Brittles, terwijl hij de kaars nam, »ik en Mr. Giles hebben vanmorgen om ze gestuurd.« »Wat?« riep de dokter. »Ja,« antwoordde Brittles, »ik stuurde een boodschap met den postiljon en ik begrijp nog niet, dat ze niet al eer hier waren.« »Heb jij.... jij dat gedaan?
Elinor zeide niets meer; maar nam de drie brieven op, waarnaar zij nu veel meer benieuwd was dan te voren, en las ze een voor een dóór. Het eerste briefje, dat haar zuster had verzonden bij hun aankomst in de stad, luidde als volgt: "Berkeley Street, Januari. Hoe zal het je verrassen, Willoughby, dit briefje te ontvangen!
Deze gebeurtenis, zoo hoogst gewichtig voor Mevrouw Jennings' levensvreugde, bracht een tijdelijke wijziging in hare tijdverdeeling, en oefende eveneens invloed uit op het doen en laten harer jeugdige vriendinnen; want daar zij liefst zooveel mogelijk bij Charlotte wilde zijn, ging zij daar elken morgen heen, zoodra zij gekleed was, en kwam eerst laat in den avond terug; terwijl de dames Dashwood, op het dringend verzoek van de Middletons, den geheelen dag doorbrachten in Conduit Street.
Arbeiderstreinen komen overvuld en in snelle opvolging aan elk station aan, en dichtbij Liverpool Street is een gastvrije kerk open, opdat meisjes, die van Westham komen op den tijd, dat er de goedkoope treinen nog rijden, maar te vroeg voor het begin van haar werk, er een uurtje kunnen wachten; gele omnibussen en roode, en trams van alle kleuren komen te voorschijn uit stallen met paarden, die vlug en krachtig zijn, bereid om het werk aan te vangen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek