Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 oktober 2025
In den volzomer straalde de blauwe lucht wolkenloos boven den burcht, die breed, een stad gelijk, met zijne talrijke torens, zijne verweerde massa's stapelde tusschen de bosschen in den steeds nevelenden wadem, stijgende uit de ziedende tooverrivier.
Hij had zijn troep achter gelaten onder de hoede van den senex, den eenigen vrijgelatene onder de komedianten, en hem geld gegeven om hen allen te doen baden, te doen eten: vlak bij de Thermen was daar gelegenheid voor. En in de stijgende Aprilzon ging hij verder, naar het Forum, naar de ædilen, die hem boodschap hadden gezonden, dat zij hem wachtten....
Ik moet hem bovendien zijn belangstelling vragen voor die ongelukkige gekke vrouw en haar kinderen: ik stel vertrouwen op God en de menschen." Hij nam afscheid van den grijsaard, en te paard stijgende, vertrok hij. "Opgepast!" mompelde de pessimistische wijsgeer, terwijl hij hem met de oogen volgde: "we moeten 's nagaan, hoe 't lot verder de komedie zal afspelen die op het kerkhof begonnen is."
Twintig mijlen verder nam hij met stijgende stoutmoedigheid een groot Engelsch transportschip, dat troepen naar Sicilië voerde en met manschappen en paarden tot aan de spuigaten volgeladen was. In 1805 behoorde hij tot de divisie Malher, die den aartshertog Ferdinand Gunzburg ontnam.
Terwijl overal in Vlaanderen de kerk haar gebeeldhouwde steenen spits opheft in de blauwe lucht, steken hier slechts enkele oude massieve, gedrongen romaansche torens, onverwoestbaar als de rots, een weinig boven de daken uit. Omwentelingen en beroeringen, misschien ook gebrek aan geld, hebben belet dat de andere kerken in ten hemel stijgende torens haar natuurlijke voltooiing vonden.
Laudine had met stijgende ontroering naar zijne woorden geluisterd en toen hij ophield met spreken en nog steeds geknield voor haar bleef liggen, stak zij hem beide handen toe en zeide blozend: "Het zou ondankbaar van mij zijn, indien ik uw vriendelijk aanbod beantwoordde met u te laten dooden en bovendien onverstandig ook, want waar zou ik een anderen ridder vinden, die mij op zulk eene onbaatzuchtige wijze wilde helpen?
Eline hoorde niet meer naar Hijdrecht; zij was geheel en al oor voor Betsy, wier ratelende stem zij duidelijk onderscheidde tusschen het gegons en gelach der anderen. Het was dus niet genoeg, dat zij thuis die, zich immer herhalende, hatelijkheden slikte; zelfs hier, onder vreemden, moest Betsy heur haat tegen Vincent lucht geven! En Eline luisterde in een stijgende woede...
Het daaglijksch getwist was doorgegaan met stijgende eentoonigheid. Soms keken ze haar er even bij aan, met zekere verwondering, omdat ze niet trachtte te kalmeeren, of bij te leggen, maar ze waren er blijkbaar niet rouwig om dat ze ongehinderd ruzie mochten maken. Een van de broers zei wel eens dat ze er slecht uitzag, gelig van tint en magerder. Maar dat was ook alles.
Er heerschte op het erf, verlicht door den rossigen gloed der stijgende vlammen, een onbeschrijfelijk tooneel. De uit de kralen losgelaten beesten joegen, loeiend en bulkend, schuimbekkend van angst, voorbij, in hun loop gestuit door wild geworden paarden, die met wijd opgesperde neusgaten en rillende flanken telkens tegen het vuur indrongen.
Integendeel, hij gaf hem den vischhaak en zeide: "Als gij dezen vischhaak aan uw ouderen broeder geeft, zeg dan tegen dien vischhaak heimelijk: 'Een ongelukkige vischhaak!" Evenzoo schonk hij Hoori den Juweel van het Stijgende Water en dien van het Vallende Water en zeide: "Als gij den Juweel van het Stijgende Water onderdompelt, zal het water plotseling wassen, en zult gij uw ouderen broeder onder water doen zinken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek