Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 oktober 2025
Nogmaals schatert een gelach van boven uit den Engelenbak, maar uit Balcons, Stalles en Loges en andere rangen gaat een toon van medelijden op, zacht ruischend van mond tot mond, van oor tot oor.
Ik heb al voor duizend daalders verkocht, ongerekend de cadetten." "Kijk eens, de stalles loopen leeg." "Omdat Dolorès zingt." Inderdaad bracht Dolorès, even rood als haar kostuum, haar niet aan te hooren coupletten eruit. Men kan zich voorstellen hoe woedend zij was.
De galerij en de pit waren zoo goed als vol, maar de twee rijen vuile stalles waren heelemaal leêg, en er was nauwlijks iemand in wat de dresscircle moest verbeelden. Vrouwen gingen rond met china's-appelen en gemberbier en door de geheele zaal werden noten geknabbeld. Het moet iets geweest zijn als in de gulden dagen van het Britsche drama. Ja zoo iets dergelijks, denk ik, en zeer beklemmend.
De kommandant, die zeer bescheiden, achter de stalles een plaatsje had gezocht, om meteen een oogje te kunnen houden over 't publiek daar achter, dat nog al gemengd was, deed intusschen met groote vrijgevigheid allerlei versnaperingen ronddienen.
Een zoodanig opmerkzaam beschouwer mogen wij u daar beneden in de stalles aanwijzen. Reeds geruimen tijd had hij met zijn tooneelkijker rondgekeken, toen hij door een deftig, in het zwart gekleed persoon op den schouder werd geklopt, en omziende, dezen met de woorden: "Jij hier!? Wel wel, hoe gaat het?" de hand toestak.
En zij zag, terwijl men, na de romance, in de handen klapte, de zaal rond, toen haar blik bij toeval op een groep heeren viel, die in de entrée der stalles zich op de trapjes geposteerd hadden.
Hoe 't zij, toen men: "Le Programme, Le Programme détaillé!" en "l'Entr'acte!" riep, en zij, in de Stalles d'orchestre gezeten, hem verzocht heeft een dier bladen te koopen, toen haalde hij de 's morgens gekochte Gazette te voorschijn, en beweerde dat dit blad evengoed was, en zeker nog meer nieuws dan de tooneelbladen bevatte.
Waar, wie dan? Daar in de stalles.... Vincent.... zie je niet! Vincent! herhaalde Betsy, eveneens verbaasd; o ja, Vincent!! Zij knikten beiden Vincent toe, die haar schertsenderwijze met zijn binocle begon te fixeeren, waarop Eline zich coquet achter haar waaier verborg. Wie, wie is dat, wie is Vincent? vroegen Emilie en Georges. Vincent Vere, een eigen neef! antwoordde Betsy.
't Publiek had bepaald plezier er heerschte een echt prettige toon en van 't schellinkie af werd met stalles en ander publiek menig hartig woordje gewisseld. Soms klonk het heel familiaar "O! Hein geef de flesch reis an, we zullen 'n krakertje nemen!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek