Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 27 juli 2025


De handlangers van dezen gevreesden Taï-ping waren er dus in geslaagd zich aan boord te verbergen! Kon dit geschied zijn buiten weten van kapitein Yin, of van zijn equipage, of van de manschappen die de sombere lading aan boord hadden gebracht? Dat was onmogelijk.

Mocht hij ook somwijlen eens insluimeren, dan deden hem sombere droombeelden eensklaps wakker schrikken, en eerst met het aanbrekende daglicht herkreeg hij een schijnbare kalmte. De goede Wessels bezat noch de krachten, noch de middelen, om in persoon of door vreemden den jongen op te sporen.

Het was reeds nacht, een kille, sombere nacht, met een donkeren hemel, waarvan de wolken dreigden zich in sneeuw te ontlasten. De trein ging niet zeer snel. Het oponthoud er bij rekenende, legde hij niet meer dan twintig mijlen in het uur af, eene snelheid, die hem toch binnen den bepaalden tijd van het eene uiteinde der Vereenigde Staten naar het andere moest brengen.

Welk ander zou even stoutmoedig als hij met de bijl in de hand het sombere woud zijn komen ontginnen? Dit woud bestond uit groote boomplanten, en zoodra wij er in waren doorgedrongen, werd mijn blik getroffen door den zonderlingen stand der takken, iets wat ik nog niet had opgemerkt.

Alsdan zijn de bloemen open en tooien met hare duizendvoudige kleuren de stad, terwijl de donkere cypressen, welke in breede groepen hier en daar op de kerkhoven bij elkander staan, hun sombere tinten aan al die kleurenpracht huwen.

Want op de laatste lijn, die 869 kilometer lang is, staan in de groote sombere waggons niet anders dan houten of matten stoelen, en een paar draaibare rieten leunstoelen, waarin men het landschap op zijn gemak kan waarnemen.

Hij droeg een geheim met zich om, dat hij niet gaarne wilde openbaren, doch waarmede hij, indien deze sombere, oproerige geest niet werd gefnuikt, wel voor den dag zoude moeten komen. Daarom zeide hij, schijnbaar zeer opgewekt: "Ik wed, dat vroeger op dit eiland ook zeeroovers zijn geweest. Zullen wij eens op verkenning uitgaan? Zij hebben zeker hier of daar een schat begraven!

Uit de oranjezaal die weer in haar gewonen toestand was teruggebracht ofschoon eenige fraaie kamerplanten er toch waren in achtergebleven kon Eva de huizen aan de overzij van het marktplein volstrekt niet zien, en zelfs ternauwernood de boomen op een twintig schreden afstands. 't Was een sombere herfstdag. Eva tuurde naar buiten.

Hij dwaalde daar rond door nauwe en sombere stegen en stiet daar op dronkaards van allerlei nationaliteit, geheel alleen in het holle van den nacht of bij het krieken van den dag, als de bakker zijne dunne weitenkoeken onder het geroep van »Mantoou! Mantoou!" rondventte of de schel den laten opiumschuiver waarschuwde dat hij huiswaarts gaan moest.

Ik trachtte door te dringen in het geheim van dit leven door middel, van enkele woorden, welke over zijn lippen kwamen! "Gij kunt vertrekken, mijnheer Aronnax," zeide kapitein Nemo. Ik liet den kapitein in de hut van den stervende en ging ontroerd van dit tooneel naar mijne kamer. Ik werd gedurende den ganschen dag door sombere voorgevoelens gekweld.

Woord Van De Dag

dompelende

Anderen Op Zoek