United States or United States Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Heb je gehoord, Niels, hoe het toeging toen Smaland en Skaane geschapen werden," vroeg hij, en toen Niels Holgersson: "Neen," zei, begon hij dadelijk het oude, grappige verhaal te doen: "'t Was in den tijd, dat onze lieve Heer bezig was de wereld te scheppen. Terwijl Hij daar druk meê bezig was, kwam de heilige Petrus voorbij.
Dus keerde hij hun den rug toe, en liep weg, en keek dien heelen dag niet meer naar die Smalandskinderen om. In het zuidwesten van Smaland ligt een groote heide, waar enkel heikruid groeit, behalve op één plekje, waar een lage steenige bergrug midden over de hei heenloopt. Daar groeien jeneverbessen, lijsterbessen en enkele groote, mooie berken.
"En herinner je je niet," ging Asa voort, "dat de schooljuffrouw zei, dat zoo'n levendige en mooie streek, als 't stukje van Smaland, dat ten zuiden van 't Wettermeer ligt, in heel Zweden niet te vinden is? Denk eens aan 't mooie meer, en de gele heuvel aan het strand, en aan Grenna en Jönköping met de lucifersfabriek en 't Munkmeer, en denk aan Huskvarna en alle groote inrichtingen daar."
"Dat allemaal ligt immers in 't Smaland van onzen lieven Heer, in dat gedeelte van 't land, dat al klaar was, toen de Heilige Petrus begon te werken. Dat is immers juist in orde, dat het daar mooi en heerlijk is. Maar in 't Smaland van den Heiligen Petrus ziet het er alles zoo uit, als 't in 't verhaal staat.
"Vind je, Rödlina, dat ik hun moet vragen bij mij te blijven, als ze de wereld in kunnen gaan en het goed hebben?" placht zij te zeggen, als zij in de schuur bij de oude koe stond. "Hier in Smaland kunnen ze niet anders dan armoe verwachten." Maar toen haar laatste kleinkind vertrokken was, had de vrouw geen kracht meer.
Die was eigenlijk voor volwassenen bedoeld, maar de twee kinderen uit Smaland zaten onder de toehoorders. Zij zelf rekenden zich niet onder de kinderen, en dat deden de andere eigenlijk ook niet. De spreker had verteld van die vreeslijke ziekte, die ieder jaar zooveel menschen in Zweden deed sterven, de tuberculose.
Eer ze nog uit Smaland gekomen waren, gingen ze op een dag een boerderij binnen, om wat eten te koopen. De huismoeder was opgewekt en spraakzaam. Ze had de kinderen gevraagd, wie ze waren, en van waar ze kwamen, en ze hadden hun heele geschiedenis verteld. "Neen maar! Neen maar!" zei de vrouw telkens, terwijl ze spraken.
Die kinderen hadden hem vreeselijk met hun Smaland geplaagd. Maar eigenlijk was het niet mooi om te zeggen, dat Asa, het ganzenhoedstertje, hem had geplaagd. Zij was daar veel te verstandig voor. Maar wie hem plagerige antwoorden kon geven, dat was Mads, haar broertje.
Hij liep op een stoppelveld in 't westen van Vemmenhög, en hoedde de ganzen, en op het veld naast hem liepen die kinders uit Smaland met hùn ganzen. En zoodra hij ze zag, sprong hij op het steenen walletje, en riep. "Dag Asa, dag Mads!"
Maar nadat ze drie dagen hadden gezocht, moesten zij of ze hem hadden gevonden of niet, bij elkaar komen in Noord-west Smaland op een hoogen bergtop, die op een afgehouwen toren leek, en Taberg heette. En toen Akka hun de beste aanwijzingen had gegeven om den weg te vinden, en nauwkeurig beschreven, hoe zij Taberg zouden herkennen, gingen zij uiteen.
Woord Van De Dag