United States or Slovenia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Als voorzorgsmaatregel maken wij twee groote vuren aan, die wij beurtelings gedurende den nacht zullen onderhouden. 23 November. Bij het ontwaken worden wij gewaar, dat ons vuur sints lang is uitgedoofd; wij hebben geslapen als volmaakt rechtvaardigen.
Wie zou suffen bij den haard, Daar uw jonkheid keerde? Tooi en plooi uw loovertent, Als toen de allereerste lent' 't Paradijs regeerde! Schalle uw vogel 't uit van vreugd, Met den toongalm die hem heugt Sints uw morgenstralen Ach, maar éens groent onze jeugd, De uwe, duizend malen! Weêr ontwaakt gij, bloeiende Aard!
't Was 't onbegrijplijk, dat geen Engel smaken mocht; En, voor den hemel zelfs niet duur genoeg gekocht. Geliefde, sints dat uur, en wat dat uur u kostte, Wat leed ik, eer mijn hart zich 't wondre raadsel loste, "Ik de uwe, en eeuwig! Gy, ô Engel uit den hoogen, My sterflijke....? ach, laat af! En gy, verlaat my; gy, ô voorwerp al te waard!
Jans had alles daar een beetje opgeredderd en schoongemaakt, maar verder was de deur gesloten gebleven. De sleutel stak er wel op, maar niemant had sints een dag of veertien de licht- bruine kruk bewogen.
Bensington wees hem er op, dat de broedmachine niet schoongemaakt was. "Dat is ie ook niet, meneer," zei juffrouw Skinner met over elkaar geslagen armen, en zedig glimlachend achter haar neus. "'t Is as of we geen tijd gehad hebbe, om 'em schoon te make sints we hier zijn..."
Een volk, zoo gruwzaam, hief sints twee paar deinzende eeuwen, Den stuggen nek omhoog, onbandig fier als leeuwen. Des aardrijks bodem dreunt op 't bonzen van zijn' voet.
Zonder een sekonde te aarzelen had zij erg bedaard en erg moedig geandwoord: de Sonate pathétique, als u 't permiteert. De woorden waren er uit; nu moest ze 't ook doen. Sints een paar weken had zij de sonate wel alledag geoefend en de laatste drie dagen zelfs vlug gespeeld, maar nog nooit had ze zoo'n moeyelijk stuk ondernomen in gezelschap.
"Ach!" roept ze, en werpt zich neêr voor 't dierbaar huwlijksbed, Dat Segol in haar schoot zag smelten, eer de woede Des vijands tot den wal van 't lieflijk Bethur spoedde, Maar weduwlijk bewaakt sints de algemeene nood Den krijgsheld in den band der oorlogszorgen sloot.
En op Woensdag den 7en Oktober daaraanvolgende, ten 12 ure op den middag, stond hy in de groote receptie-zaal van het paleis voor de marmeren tafel, omgeven van zijne kinderen en kleinkinderen, in tegenwoordigheid van de Ministers, de Leden van den Raad van State, en die van den Geheimen-Raad voor Luxemburg, en teekende er de acte van abdicatie, ten behoeven van zijnen oudsten zoon, wien Nederland sints by voorkeur zijn ridderlijken Koning noemt.
Het zal duidelijk worden, dat, sints de taal opgehouden heeft als eene volksschrijftaal te bestaan, ook hare ware orthographie is verloren gegaan, en door eene, aan het taalkarakter vreemde, spelling vervangen is, geschoeid op den leest van de spelling van dat volk, onder hetwelk het Friesche dialect is overgebleven.
Woord Van De Dag