Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 mei 2025
Voor sommige zou het zelfs zwarigheid opleveren, zoo de kinderen dat vooroordeel afleiden: want zijn zij hun gezag ongelukkig kwijt geraakt, dan hebben zij gewisselijk Sint-NIKOLAAS noodig, om de halstarrigen te bedwingen! Men doet, namelijk, gelijk ieder weet, Sint-NIKOLAAS niet slechts verschijnen, om de kinderen vrolijk te maken, maar ook, om hen wegens hunne ongehoorzaamheid te bestraffen.
Wat ouders, vrienden en bekenden er toe deden, om de kleinen in dien waan te brengen, weten wij niet te zeggen; maar dit weten wij, dat zij dwaas genoeg waren, om hen daarin te versterken. Zij zelven gaven zich voor den persoon van Sint-NIKOLAAS uit. Zij doschten zich op eene vreemde wijze uit, om het bedrog te verbergen.
Volgens oude kaarten bevond zich de voornaamste monding niet ver van het klooster Sint-Nikolaas; later had zij zich nabij het eiland Rosa verplaatst; eindelijk liep zij voorbij de batterijen van het fort Dwina. Maar twee zomers achtereen woedden er geweldige stormen in de poolzeeën, die den loop der stroomen en de ligging der banken veranderden: de bestaande riviermond werd verstopt.
"Dat mij de donder sla!" riep Adeelen, "zoo ik morgen het slijk, dat mijne wapenen bezoedeld heeft, niet afwassche met het bloed van mijn wederpartij; maar zeg mij, Pater! wat is u die Ridder van den Rooden Arend komen verhalen? Bij Sint-Nikolaas! hij heeft zich geweerd als de vogel dien hij voert, en wij hebben in hem een wakkeren bondgenoot."
De meeste bevreemding verwekt echter de voorstelling van Sint-NIKOLAAS als een' ruiter, welke zoowel in Braband en elders, als in Holland gevonden, en ook op schilderijen gezien wordt, waarop hij staat afgeteekend.
Hij verscheen, bij voorbeeld, aan KONSTANTIJN in den droom, maakte hem de onschuld van drie gevangen soldaten bekend, en weêrhield hem, om zich met hun bloed te bevlekken: waarom de keizer, zulks ontwaar geworden zijnde, hen des anderen daags, na hunne verlossing uit den kerker, ernstig aanbeval, zich aan de dienst van Sint-NIKOLAAS te wijden, en zelf allerlei kostbare geschenken aan den Heilige toezond.
Een van deszelfs opvolgers op den bisschoppelijken stoel, THEODORUS, verklaarde op de tweede Niceensche Kerkvergadering openlijk, dat hij zijnen Aartsdiaken over geleden onregt was komen troosten, waarvoor hij echter geen' anderen grond had dan dezen, dat de Diaken iemand met een roodkleurig aangezigt en grijze haren gezien had, hoedanig de overlevering Sint-NIKOLAAS voorstelde.
Van die dagen van welvaart en voorspoed is, zoo als ik zeide, ook de Groote-kerk, waarvan de stichting tot de eerste jaren der vijftiende eeuw opklimt. Zij was aan Sint-Nikolaas gewijd en behoorde tot het aangrenzend klooster.
Doch het zij het de overblijfselen van Sint-NIKOLAAS, of die van iemand anders geweest zijn, welke men te Bari als een dierbaar kleinood waardeerde; wij kennen weinig Heiligen, die daar en elders zulk eenen naam gemaakt hebben, als deze voormalige Bisschop van Myra.
Want het toeval wilde, dat hij de som bij zich droeg, die hij sinds een jaar opgespaard had, gulden bij gulden, om er eene Sint-Nikolaas verrassing mee te koopen voor =haar=. Dat geld nu het denkbeeld prikkelde hem nog te meer dat geld zou voor =haar= niet wezen, maar voor deze andere, die even bekoorlijk, en stellig niet zoo valsch en koud en hardvochtig was als zij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek