Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Ay, noch so blijft mijn herte verseert Van der scoonder Sanderijne: Sine wilt niet doen den wille mine, Dies moetic droeven alle mijn dage.
Dat is eene der voornaamste voorwaarden van het contract, eene clausule sine qua non, die de maatschappijen tegenover de landverhuizers op zich moeten nemen en waarvan zij niet mogen afwijken.
Ja, maar lijken moet ie en goed, heel goed ook. Dat is 'n conditio sine qua non, dat begrijp je wel, Meneer Bruin. Heeft u 'm persoonlijk gekend? Ik? Volstrekt niet, ik hou niks van verzen maar er zijn genoeg lui, die hem goed hebben gekend.
Thåt erv mêi en rond-dêl wêsa sa grât thåt hi fon alle sidum sjvgun hvndred trêdun ut of sine hus mêi hlapa, êr hi an sina rêna kvmth. Sin jongste svn mêi thåt god erva, åfte tham thamis jongste, thån skil mån that wither nimma.
"Lees dan het onderschrift," riep zij verontwaardigd uit; "daar staat het in Latijnsche verzen te lezen: ....De capitis fertur sine matre paterni Vertice cum clypeo prosiluisse suo." "Aardig, heel aardig," riep de oude Heer. "Ik houd veel van vrije vertalingen. Jet, schrijf op; een aardig pendant voor die van den koster te Antwerpen. Zijn de Heeren wel eens te Antwerpen geweest?
Het latijnsche verbond werd ontbonden, en Rome sloot met elke stad een afzonderlijk verdrag op verschillenden voet, naar gelang van omstandigheden. Eenige steden werden als municipia bij Rome ingelijfd en kregen dus het romeinsche burgerrecht, doch sine suffragio. De overige, o. a. Tibur en Praeneste, werden afhankelijke socii.
Thomas gebruikt de Groot. Zie bijv. de S. c. G. l. 3 c. 129: Ea igitur sine quibus societas humana conservari non potest sunt homini naturaliter convenientia. o. c. blz. 43. De Jure B. ac P. prol. 52. Epistol. 1 ad Benj. Maurerium, Grotius et aliorum Dissert. etc. blz. 5. Elzevier. Amsterdam 1645. 15 Oct. 1623. Epist. ad Gallos. Huigh de Groot. Josef of Sofompaneas. Treurspel vertaeld door J. v.
Een gewone karaktertrek van het middeleeuwsch proza, het veelvuldig zinsverband met "ende", zooals men het nog kan opmerken bij elk kind dat iets vertelt, vertoont zich ook in dit proza. Hi is pelgrim ende hi siet sijn lanscap. Hi stridet in minnen om victorie, want hi siet sine crone."
Sine moeder: O lieve kint, dat heeft ghedaen Een verrader valsch ende quaet, Die uwen vader gaf den raet, Dat ic u selven hadde versmoert. De jonghelinc: O wi der jammerliker moert!
Siet, alle dese moye dingetjes, en meer andre die het in 't geheel heeft gedaen, of voor een goed gedeelte aen heeft geparticipeert, die sal het Gerecht oordelen en na meriten corrigeren: ende dat, 't geene sonderlinge te noteren staet, na soo eene sine en solemnele legitimatie.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek