Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Het monster was nu zoo groot, dat niemand er zich rekenschap van scheen te kunnen geven dat het bij slot van rekening nog slechts een kind van zeven jaar was, met het verlangen van een kind om aangehaald te worden, en om zich te vermaken en nieuwe ondervinding op te doen, met al het verlangen van een kind naar wederliefde, aandacht en genegenheid, en met al de in een kind schuilende geschiktheid tot afhankelijkheid en oneindige verveling en ellende.
Iets achter dat alles, verscholen, schuilende als de schaduw school achter het ding, en die schaduw scheen haar toe van licht ... Hare gedachte dwaalde nog wat rond over die menschen; toen bleef ze hangen aan Taco Quaerts. Ze zag hem daar weêr zitten, een beetje zich buigende naar haar toe, zijne handen in elkaâr gevouwen, hangende tusschen zijne knieën, terwijl hij tot haar opzag.
Het Fort St. Jean stond voorheen op deze hoogte, en moet, naar de puinhoopen, die men 'er nog van ziet, te oordeelen, eene aanmerkelijke sterkte geweest zijn welligt had deze plaats aan een' schrijver van oude ridder- en spookromans, aanleiding gegeven tot sombere en verschrikkelijke invallen en ik onder een brok van een ouden muur een weinig voor den regen schuilende, en dien boêl overziende, dacht aan de ellendige inrichting der menschelijke maatschappij waartoe deze vreesselijke muren, met zoo veel moeite en kosten opgerigt? dienden zij ter beschutting tegen een' vernielenden watervloed, of om de woede van uitgehongerde roofdieren aftekeeren neen! maar alleen, om menschen tegen menschen te beveiligen.
Soms moet er een boom op komen, doch wordt het een sprookje, of in de plaats eener lyrische ontboezeming, zie ik er uit de half onwillekeurige bewegingen der hand eene zacht hellende heuvelkling, een bemost hoekje muurs met eene schuilende kudde, of een wijd verschiet van duinen op verrijzen. Dan naar buiten!
Toch mag men niet voorbijzien, dat de in den vromen prior schuilende scheppingskracht meer dan eens te werk is gesteld door een oorzaak buiten hem. Zoo werd de Spieghel der ewigher Salicheit geschreven op verzoek eener non van St.
O in rotsen Schuilende weiden, sneeuw-gevoede stroomen, 'k Zie u heel diep dwars door bevrozen dampen Door wier beschaduwende wouden 'k eens Met Asia liep, het leven drinkend uit Haar dierbaar oog; waarom versmaadt de geest Die u bezielt, nu het verkeer met mij, Met mij alleen die intoomde, als wie demon- Getrokken voerman stuit, de kracht en valschheid Van hem die oppermachtig heerscht, en vult Daldiepte en waterige wildernissen Met kreten van rampzaalge slaven?
In de Baziliek verdrongen zich de wandelaars, schuilende voor de al warme zon. De schaduw koelde blauw tusschen de zuilen.
Het waren niet alleen pijnbosschen, het waren ook lage eikestruiken, met hun rondgetande bladeren dicht bij elkaar schuilende; en wazige larixbosschen, waarin droomerig-blauw de ruimte tusschen de stammen wegdoezelde het duister in: vreemde, zwijgende bosschen, waar zelfs de wind geen toegang vond, en waar niets groeide dan de onbeweeglijke boomen, welker harde, bladerlooze takjes beneden aan de stammen in elkaar grepen, onontwarbare raadsels voor de oogen vormende.
Wij zullen zoeken Met blikken en met woorden onzer liefde Naar schuilende gedachten, elke schooner Dan de voorafgegane, in onze zielen, Nooit uitgeput; en gelijk luiten bevend Onder 't bespelen van verliefden wind, Hemelsche harmonieën, altijd nieuw, Uit lieflijke verscheidenheid, waar nooit Oneenigheid kan zijn, tesamenweven.
Nog in 1701 bedroeg hare uitgestrektheid «veertien bunderen lands, luttel min ofte meer, houdende aen elkander.» De huidige hofstede vindt men achter Sint-Rochus-kerk, tusschen de Sint-Denijsstraat en den weg naar Zwevegem. Op de brug blijven wij staan. Het eerste voorwerp, dat ons treft, is een beeldje van O. L. Vrouw, schuilende in eene kleine nis, aangebracht in het gemetselde deel der poort.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek