Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
".... Een oogenblik.... van.... verleiding.... uitwisschen...." sprak hij en wilde nog meer zeggen, maar bij die woorden trilden haar lippen en de spieren harer rechter wang, als had ze physieke smart. "Ga heen! ga toch heen!" riep zij nog schriller "en spreek mij niet meer van uw verleidingen, uw afschuwelijkheden."
En zij bewonderde nog eenmaal de keurigheid van de muts en de keelbanden, zoo smetteloos boven de schoone schort.... Klein Wilmpje wou aan de slippen trekken.... "Mag niet," schrok Sprotje, schriller dan ze ooit deed tegen het kind; maar juffrouw Jonkers had ook al "niet doen, vent!" gezegd.
Maar nog steeds gaf het oudje geen antwoord noch verroerde zij zich. "Moeder! moeder! moeder!" gilde Rozeke nog schriller. En plotseling, als een gekke, vluchtte zij weg, uit het kamertje, uit het huisje, om hulp bij de buren. Oud-moedertje was dood!...
De rest kon slechts worden aangevuld, door de vrouw te beschouwen in de verschillende staten van haar vrouwenleven zelf: als maagd, geliefde, bruid, jonggetrouwde, zwangere. En zoo is het ook hier weer de klacht om verdwenen of nooit genoten vreugde en schoonheid, die den toon van het memento mori schriller doet klinken.
Tsjip! en die elken keer als zij hem weer slaakte schriller en scherper werd, tot zij er op letten en omzwenkten. Toen werden zij in een grooten boog apart genomen en wijs en kalm toegesproken, voordat ze weer mochten gaan visschen. En als ze daar nu boven een uitstekende zandbank rondwiekten, altijd maar in de rondte, ziet een van de kleintjes een visch en vliegt wat lager om hem te volgen.
Vooreerst biedt de mode altoos stiller en hooger kleuren, schriller en zediger vorm, en uit die veelheid kon men in ons Christelijk gezin toch altoos het sobere en stille kiezen, om het hooge en schrille te mijden. Dan, vormen van gewaad, die er opzettelijk op aan zijn gelegd, om de eerbaarheid der kleedij tot een bespotting te maken, zijn altoos te mijden, al droeg een ieder ze.
't Ging schriller, 't Werd stiller Op 't ijs om hen heen. "Dra komen Die boomen, Dan zijn wij alleen!" Sprak 't kwantjen Die 't handjen Nu vaster nog kneep. Wel wilde zij 't ligten, toch bleef zij op sleep. "Daar achter Geen wachter, Die nijdig bespiedt; Voor kunstjens Uw gunstjens, Dat weigert ge niet!" Met ijlden, Met wijlden Ze op de eenzame plek, En Flip knoopte teeder zijn doek om haar nek.
Zij liepen haastiger, met ongeduldig-jagend hart en sloegen links den landweg in, die naar 't gehuchtje leidde. Zwaarder dreunden de kanonnen, schriller galmden de vreugdekreten, terwijl het vuur, door het gewirwar van struikgewas, van verre op een boschbrand leek.
Als door den donder getroffen bleven de vlak boven ons aanwezige Apen een oogenblik bewegingloos staan, lieten toen een eigenaardig geschreeuw hooren, dat vóór, achter en naast ons zijn echo vond; alle keken angstig in alle richtingen, totdat zij ons bemerkten; toen keken zij ons een oogenblik aan, herhaalden hun geschreeuw nog schriller dan de eerste maal, en vlogen nu met dubbel zoo groote sprongen in den letterlijken zin van 't woord over ons heen, zonder dat eenige andere toon dan het vermeerderde gedruisch in de takken gehoord werd."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek