Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 18 juli 2025


De andere kano's keerden om en vluchtten. Toen gilde die stuurman ons 'Jah! Jah! Jah! achterna. Ook trok hij weer op ons los met zijn geweer, zoodat er veel van ons gedood werden door schoten in den rug terwijl ze vluchtten. En al dien tijd gingen de zwartjes in de boot door met roeien. Je ziet, ik heb de waarheid gezegd, die stuurman was een duivel. "En dat was nog niet alles.

Venendaal, d.i. -dale, Bloemendaal, d.i. -dale: in het Bloemendal. Zoo ook Nieuwersluis, Ouderkerk; en verder Den Haag, Den Helder, Den Bosch; eindelijk de plaatsnamen op -ingen, -schoten, -hoven, -huizen, -buren, -bergen enz., b.v. Groningen, Voorschoten, Vollenhoven, Veenhuizen, Kloosterburen, Steenbergen.

Daar was het vol bloemen en frisch gras; de visschen, die in het water zwommen, schoten mij voorbij de ooren, evenals hier de vogels in de lucht. Wat waren er daar mooie menschen, en wat was daar voor vee, dat in grachten en in slooten graasde!» «Maar waarom ben je dadelijk weer naar boven gekomenvroeg de groote Klaas. «Dat zou ik niet gedaan hebben, als het daar beneden zoo mooi is

Welnu die juist gemikte schoten zijn wel waard drie uur in het natte zeewier te zitten en op den koop toe een zware verkoudheid op te doen ten minste, voor ieder man, die een waar hart voor het jachtvermaak heeft. Zoo iets had Geoffrey Bingham juist ondervonden.

Gevangen gehouden en bestookt als beren in een kuil aanvaardden zij den strijd tegen twee compagnieën Hanoveranen, waarvan een compagnie met buksen was gewapend. De Hanoveranen stonden achter deze pilasters en schoten uit de hoogte.

Zóó heeft het gezeten! zeide zij snikkende en de stukken aan elkander passende. Kom meid! zei mijnheer Van N. , houd maar op met wrijven het is niets maar vergeef gij mij mijn drift.... De tranen schoten mijne moeder in de oogen en zij omhelsde haar man met de innigste teekenen van bewondering.

O, wat nam hij groote stappen, en wat keek hij schuin naar bruintje. De menschen schoten allen in een lach, tot groote ergernis van Tip. Om eens duidelijk te toonen, dat hij volstrekt niet bang was, zette hij een verbazend hooge borst, en bleef een oogenblik doodkalm, naar het scheen, in den kring staan, spelende met het wapentuig, dat hij in de hand hield.

"Is het u ernst, Jonker!" zeide Bouke, wien de tranen in de oogen schoten: "men mag zijn hemd niet weggeven als men van zijn rok niet zeker is, zegt het spreekwoord." "Ik zal u een beter spreekwoord leeren," zeide Joan: "die geeft van wat hij heeft is waard dat hij leeft." "Maar bedenk toch, Jonker! die hond is veertig kronen waard, als gij hem verkoopen wilt."

Zijn oogen schoten vlammen en dreigden uit hun kassen te puilen. In dien opgewonden toestand vergat hij de noodige voorzichtigheid; hij lette er niet op, dat bijna zijn gansche hoofd uit de biezen omhoogstak. "Niet zien laten!" fluisterde de Tonkawa hem toe, en trok hem meteen achteruit. Maar het was reeds te laat, want de kornel had het hoofd gezien.

Wat later in den avond vinden wij hem bij het schietspel; niet zelf zijne centen verschietende, zoo als de Yankees en de negers, maar toekijkende en de schoten opteekenende. Voor zoo ver het mogelijk is eenige andere uitdrukking op zijn onbewegelijk gelaat te bespeuren, schijnt hij minder op zijn gemak in het schietspel dan op de markt en in het verkoophuis.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek