Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Het handvat van deeze zoort van riem, veel gelykende naar een bakkers schop, eindigt gewoonlyk met een halve maan, om het des te beter met de hand te kunnen vast houden. Het gedeelte, het welk in het water bewogen wordt, is zeer dun, en wordt aan het einde al langer hoe dunner. De Wilden houden zig niet alleen op met roeijen, maar ook met zeylen.
Wel is het veldbedje te kort om languit te liggen, want het toch reeds te kleine bedje kan niet geheel worden uitgeslagen; maar ik vind voldoende ruimte om te slapen, zij het ook dat ik een der voorste roeiers wel eens met mijn voeten tegen zijn achterdeel schop, of dat een hunner door de forsche beweging mij raakt.
Myn Heer, uw komst is hier zo nodig, als ze raar is: Die Heer, die ginder staat, die heeft my uit zyn schat, Zo datelyk vereerd een brave schop in ’t gat. LEANDER. U, Heer? WOUTER. My, Heer, ja toch; en wyl ik na behooren My kweet, gaf hy me noch een lap om by myn ooren. LEANDER. Hebt gy getuigen Heer? ei, zeg, wie was’er by? WOUTER. Den oorband is noch warm, myn Heer, ei, voelt het vry.
"Koesta, Veldin!" riep hij, en het was alsof de blijde sprongen van het dier hem verveelden, dat niet gehoorzaamde aan dit bevel, maar zijne knieën nog steeds met dezelfde vroolijkheid bleef lastig vallen, daar hij de deur sloot. Hij gaf Veldin een schop. Het dier droop met den staart tusschen de beenen af, en jankte. "Kom maar hier, Veldin!" hernam de jager, berouw toonende.
Mijnheer Warburton maakte dat hij uit de voeten kwam, want hij had anders op het breedste gedeelte van zijne paljassenbroek eenen schop gekregen die hem het wegloopen al te gemakkelijk gemaakt zou hebben. Kruidnagel kwam dus in zijne plaats. Hij werd aangenomen om van alles te doen, paljasdienst zoowel als het werk van stalknecht bij de paarden of van keukenjongen als Cornelia hulp noodig had.
«Jou ondeugende jongen! Dat arme beest!» was alles, wat zij kon uitbrengen. Zij duwde den knaap van zich af, gaf hem een schop, joeg hem haar huis uit, hem, die de ondankbaarste deugniet, het ondeugendste kind was, en weenend kuste zij haar kleine, half verworgde Bellissima. Op hetzelfde oogenblik kwam de schilder de trap op en hier is het keerpunt in de geschiedenis.
Die rekende er zeker op, dat de mannen hem voor een hond zouden aanzien, want hij kwam vlak bij hen. "Wat is dat toch voor een hond, die ons nasluipt!" zei toen een van de mannen. "Hij komt zoo dicht bij, alsof hij ons bijten wil." De andere bleef staan, en keek om. "Weg met jou! Wat wil je hier?" zei hij, en gaf den vos een schop, dat hij dwars over den weg stoof.
Op een teeken van den kapitein naderde een der mannen, die op eenige voeten van het kruis een gat begon te graven met eene schop, welke hij aan zijn gordel gedragen had. Toen begreep ik alles! Deze open plek was een kerkhof, die kuil een graf, dat lange voorwerp het lijk van den man, die 's nachts gestorven was.
Een Ridder was een man van het zwaard, niet een man van het gereedschap. Het laatste was voor een' Ridder eene vernedering. Om schop en spade te hanteeren, daarvoor was de berooide koopman, die zich even goed een' Hidalgo gevoelde als de voornaamste Edelman, niet over zee gegaan. Hij was er heen getrokken om goud te verzamelen en hiermede zijne verwarde geldmiddelen te herstellen.
Rust de kist in de groeve, dan werpt eerst een der familieleden, vervolgens elk van de buren een schop aarde er op, een ver verspreid gebruik, dat b.v. ook in China bekend is. De bedoeling is, de ziel te nopen, rust te houden binnen het graf. Gewoonlijk bedankt de naaste bloedverwant voor de bewezen eer. Het graf wordt getooid met groen en bloemen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek