Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 oktober 2025
"'t Is me moeielijk Marie, om me met de herinnering aan mijn schoonouders, zoo iets van stand ophouden voor te stellen, en nog moeielijker om....." "Och Armelo zwijg nu maar, je schijnt weer een dwarse bui te hebben; dat treft al heel slecht van avond. Je hebt die buien zeker uit de Tiendaagsche ruzie gehouden! Kom man, kijk toch wat opgewekter. Zie, daar heb je het huis al.
Bleek André's genegenheid voor haar een ernstige hartstogt te zijn, dan was het tijd genoeg om zich te voegen naar het onvermijdelijke; doch elk moest het loven, meende hij, dat eene laatste poging aangewend werd om een knaap van goeden huize die het slagtoffer dreigde te worden van zijne eigen onervarenheid en van de berekeningen van zekere schoonouders in hope, uit die strikken te redden.
Ranadaij vertelde mij, dat hare schoonmoeder niet wilde, dat zij iets leerde en ofschoon zij bij hare ouders thuis in de helft van het jaar, die zij daar doorbracht, leerde lezen en schrijven, mocht zij bij hare schoonouders geen boek ter hand nemen of iets doen wat haar geest kon ontwikkelen.
Ik vraag je dus, hoe.... wat....? Je kunt ook niet rekenen, dat de Verstraetens je veel zullen meêgeven, ze leven goed maar eenvoudig! bepaald fortuin hebben ze niet. Beste Emilie, als je rekenen wilt, reken dan juist. Het is waar, op ondersteuning van mijn aanstaande schoonouders zoo zij het ooit worden, fluisterde hij glimlachend reken ik niet; het zou me zelfs niet eens aangenaam zijn.
Coosje hief haar vinger op met de woorden: »Wat ben je weer aan het plagen!« maar keek toch even blij en ging na het eten eens gauw alles bij haar schoonouders bespreken. »Wel vader, las u in de courant, dat de Times eens goed vond ons geluk te wenschen, nu we een troonopvolger mogen verwachten?« vroeg Ferdinand op een avond. »Neen, jongen. Wat reden had die Londensche krant daarvoor?«
Toen Mevrouw Frederika de volgende keer met haar man bij haar schoonouders kwam, om daar te eten, zei ze met haar eigenaardig zuur glimlachje: "Zoo, hier is boedelscheiding geweest hoor ik." Juffrouw Kruse schrikte op; maar ze antwoordde kalm: "Wat meen je daarmeê, Frederika." "Och, 't was maar, omdat ik zoo'n verhuisboel van hier zag wegrijden, eergisteren."
Zeven minuten later reed de vigilante van De Zonsberg, na den generaal en zijne dochter aan 't Raadhuis te hebben gebracht, naar het doktershuis op den wal. Maar dokter was al naar de woning zijner aanstaande schoonouders vertrokken.
Nadat zij haar gebeden voor den butsudan had volbracht, vertelde zij den landbouwer, dat zij Oyasu heette, en dat zij bij haar ouders en echtgenoot Isaburo had gewoond. Toen zij stierf, verliet haar man haar ouders, en het was haar bedoeling, hem te overreden, weer terug te gaan en zijn schoonouders te ondersteunen.
"Die jongens kunnen ook wel om wat anders opkijken, Armelo. Maar hoe 't zij," vervolgt mevrouw iets zachter: "wat heeft men aan geld dat niet gebruikt wordt? En, als jij bijvoorbeeld eens rijk waart en schoonouders hadt die een stand moesten ophouden in de wereld, zou jij dan niet zeggen..." Mevrouw vervalt in iets zeer theatraals: "neem van het mijne, ik heb fortuin!"
Hendrik antwoordde nu, dat hij 't goed genoeg meende: hij had zóó gedacht, dat de beide schoonouders in rust en vrede, tot aan hun zalig einde, bij hem wonen zouden, en dat de molenaar hem zijn Fieken moest geven, en hem zijn pachtkontrakt verkoopen. Maar toen stoof de molenaar woedend op: dat wou hij wel gelooven! Daar had Hendrik wel lust aan!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek