Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
Plots, de lucht scheurend, schetterde het sein, de lange en de korte toon die uitgalmden als een moordkreet.
In reken, van weerzijds het wegeling tot aan de eerdestraat en rond en rond, stonden de bezietronken zwaar geladen, de groenselperkjes door de dikke berkenhage omheind. En daartusschen schetterde 't kleur van de bloemen.
Marieke heur natte haren waren losgeschud en vlogen van 't geweld als een waaier uiteen. Pallieter wist zijn rijdier te doen zwenken, en sneller slingerde zich die massale klomp vleesch vooruit als een geweld tegen het geweld des hemels in. Maar boven het geloei, gehinnik, gedonder en gestamp, schetterde geestdriftig de "ta, ta, ta, ta!" van Pallieter overheerschend los. 't Was geweldig!
En weêr een andere banderillero draafde aan, en na hem nog een andere; tien minuten nog ging het spel zoo zijn gang, in de zon of in de schaduw die langzaam voortkroop over de rijen van hoofden en over het gele zand. Toen schetterde ten derde male het sein.
"Nou ikke wel", schetterde Jan: "Wij hebbe laast op de Singel gestoken, de schele en ikke weet je wel? met 'n stok met 'n spijker d'r in.... Jeesis-mierande wat 'n hoop leie d'r in 't water en best hoor!" "Legge d'r altijd zoo'n boel?" vroeg Meijer, volgend het gaan van den uitgebeten appel in Saartjes hand.
't Oudje hinkte zijlings weg en schetterde in een uitval: Jè-dan ... schoon koppel.... En 't gewone rumoer herbegon, breed en allerwege aanwezig, golvend over de menigte, die langs de kramen scharrelde. Loopt ge aldus geerne in het razend gewoel? vroeg Ameye. Wel ja ik, redelijk. De tast van het volk is niet altijd zuiver....
"Nou!... 't Was rood as de kachel van binnen... Je sag soo de balleke valle." "Steen brandt ommers niet", zei Saartje, ongeloovig. "Of die brandt", schetterde Jan, opkijkend en de huizen rondom taxeerend: "'k Wou gedoome dat 't hìer is gebeurde"... "Nou, ikke niet", schuwde Saartje.
"Bah zeu!" riep de oude boer verwonderd uit, terwijl hij zoo wijd mogelijk zijn kleine oogjes opensperde. Vader Van Dalen lachte: "Ze kwieken hier goed, e-woar, boas Dons? da es zeker die vruchtboare grond!.... "En da mijn wijf hier pertan nie gedijd 'n hét! Hoe verstoa-je dátte?" schetterde de oude.
De trompetblazer, Bouke genaamd, schetterde met een geweld, of hij Vianen van zijn paard wilde blazen. "Hij mag ons wel hooren," zeide hij. "Hij mocht anders eens denken, dat we bang waren." "Wat voert u hierheen, Heer van Vianen?" vroeg de jonker.
Mijnheer scheel-oogde, grijns-lachte en schetterde luid-lustig met eenige jongelui, mevrouw, verzamelde met zwijgenden glimlach allerlei aanmerkingen, en schoot er mee op, wat haar een placide, bijna gelukkige stemming gaf. Zoo dacht ieder daar alleen aan zich-zelf, aan, eigen houding en uiterlijke verschijning, en maakte z'n opmerkingen om er z'n voordeel mee te doen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek