Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 mei 2025
Daarom eindelijk had zij nimmer over hare zaken willen spreken met hen, wier toekomst zij zoo lichtzinnig in de waagschaal gesteld had! Hulda durfde nauwelijks hare gedachten laten gaan over hetgeen zij gehoord had. Ja, die Sandgoïst had wel de macht om zijn wil op te dringen.
Maar Joël had moeite om bedaard te blijven. Hij verborg zich evenwel met zijne zuster achter de boomen. Eenige oogenblikken later bereikten vrouw Hansen en Sandgoïst de deur der herberg. Hij trad het eerst den drempel over en achter vrouw Hansen viel de deur dicht. Beiden namen plaats in de groote zaal. Toen naderden Joël en Hulda het huis, waarin de knorrige stem van Sandgoïst vernomen werd.
»Hier, moeder, is het loterijbriefje!" zei ze. Vrouw Hansen greep gretig het briefje, en terwijl zij het overhaast tegen de quitantie van Sandgoïst verruilde, viel Hulda schier in zwijm op den leuningstoel neer. »Hulda!.... Hulda...." riep Joël uit. »Zuster! Sla toch uw oogen op.... O God! wat hebt gij gedaan?"
Ook meldden de dagbladen dat de heer Sandgoïst van Drammen, om eigenaar van gezegd briefje te worden, er toe had moeten overgaan het zeer duur aan Hulda Hansen te betalen. Iedereen begrijpt, dat die advertentie wel geschikt was om het jonge meisje aanmerkelijk in de algemeene achting te doen dalen.
Welnu, men moet erkennen, dat professor Silvius Hog daarmede een goeden inval had gehad, een beteren althans dan die Sandgoïst, die veel lust had zich het hoofd tegen een muur te verbrijzelen, toen hij den uitslag van de trekking vernam. Er waren thans honderdduizend mark in de herberg van Dal gekomen!
En zou die afschuwelijke Sandgoïst thans, met zijn zoo fielterig verkregen loterijbriefje in de hand, te voorschijn treden, om er het bedrag van te ontvangen? Vreeselijke spanning, niet alleen voor Hulda en Joël Hansen, maar ook voor het geheele publiek!
Sandgoïst trok, zonder zich in het minst uit het veld te laten slaan, minachtend de schouders op. Daarna hernam hij als iemand, die overtuigd is van de kracht zijner bewijsgronden: »Toen ik van eene som sprak in ruil voor dat loterijbriefje, had ik moet zeggen, dat ik zulke voordeelige voorstellen te doen heb, dat Hulda die in het belang harer familie niet mag verwerpen." »Waarlijk?"
»Kon het bod van Sandgoïst ernstig van de hand gewezen worden, die toch, alles goed en wel beschouwd, een prijs van vijftienduizend mark betaald heeft voor den afstand van een loterijbriefje, welks waarde geen enkelen redelijken grond heeft. Ik vraag het u andermaal: moest dat bod geweigerd worden?" »Ja en neen, vrouw Hansen." »Het antwoord op mijne vraag kan niet ja en neen zijn.
»Het was goed, toen het in handen van Hulda Hansen was!" »Ja.... zoo beschouwd...." »En thans in handen van dien Sandgoïst, is het niets meer waard!" »Het is minder waard dan ieder ander nummer." »Hij heeft het met zijn vuile handen bezoedeld!" »Hij heeft de kans doen keeren!" »Hij heeft het geluk verjaagd!" »Dat is best!"
»Welnu, het zij zoo, vormelijke mijnheer," hernam Sandgoïst. »Ik vraag derhalve aan Hulda Hansen, om mij het loterijbriefje, dat het nummer 9672 voert, en afkomstig is van den stuurman Ole Kamp, die schipbreuk heeft geleden, af te staan."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek