Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
"Wij hebben toch nu geen tijd om ziek te zijn," zeide hij, zich in zijn deken wikkelende en zich onder de tent nederleggende. "Een weinig geduld, mijn waarde Dick," antwoordde doctor Ferguson, "en gij zult spoedig genezen zijn." "Genezen, waarachtig Samuel, als gij in uwe medicijnkist een drankje hebt, dat mij weder op de been brengt, geef het mij dan terstond.
Samuel Lockwood, een beroemd natuuronderzoeker, in een verhandeling voor het eerst de aandacht op deze eigenaardige manier van hengelen. Sedert dien tijd heb ik Mooweesuk herhaaldelijk aan 't visschen gezien; maar ik ben nooit zoo fortuinlijk geweest hem iets te zien vangen, ofschoon ik een wilde kat dat kunststuk prachtig op dezelfde listige wijze heb zien volbrengen.
En de jager veegde spoedig de glazen van den verrekijker af en begon weder te kijken. "Welnu?" zeide de doctor. "Hij is het, Samuel!" "Hij!" zeide deze laatste. "Dit woord 'hij' zeide alles, het was niet noodig hem te noemen." "Hij is het, te paard! nauwelijks 100 schreden van zijne vijanden! Hij vlucht!" "Het is wel Joe!" zeide de doctor verbleekende. "Hij kan ons in zijne vlucht niet zien."
Het eerste, waar zijn aandacht zich bij bepaalt, is het gebed van Hanna, de moeder van Samuel. O, wat vindt hij dat mooi! Wat boeit hem heel die geschiedenis van Samuel en alles wat hij verder leest. Want hij blijft maar doorlezen, bladzij na bladzij. 't Is alles nieuw voor hem.
"Wat dan te doen?" vroeg Kennedy. De doctor antwoordde niet. "Hoor, Samuel," hernam de jager, "wij hebben 17 schoten tot onze beschikking, als wij met al onze wapenen vuur geven; is er geen middel hen te vernietigen of te verstrooien? Ik belast mij met een zeker aantal."
"A. D." hernam doctor Ferguson, "Andrea Debono. De handteekening van denzelfden reiziger, die het verst den loop van den Nijl gevolgd is." "Dit is onbetwistbaar, vriend Samuel!" "Zijt gij nu overtuigd?" "Het is de Nijl! wij kunnen er niet aan twijfelen." De doctor keek voor de laatste maal naar die kostbare letters, wier vorm en grootte hij nauwkeurig opteekende.
Maar de reizigers werden evenmin gezien als zij zelf iemand zagen; zij snelden voorbij en rechtstreeks naar het noordwesten, waardoor de ongerustheid des doctors langzamerhand bedaarde. "Nog twee dagen in deze richting en met deze snelheid zullen wij de rivier Senegal bereiken." "En zullen wij dan in een bevriend land zijn, Samuel?"
Toen hij deze Kerstvertelling schreef was hij dertig jaar en al een der populairste vertellers van zijn tijd door zijn Samuel Pickwick. Hij had achter den rug een nogal moeilijk leven van den kleinen burgerjongen, die van buiten naar Londen was gekomen om er zijn weg te zoeken. Zijn eerste rustpunt dáár was een advocaten-kantoor; zijn tweede was het verslaggeversambt van terechtzittingen.
"Wij zijn dien bandieten ten minste een uur vooruit," zeide hij, "laat ons geen tijd verliezen mijne vrienden, raapt eene hoeveelheid van dit droge gras op, ik heb ten minste honderd pond noodig." "Waarvoor?" vroeg Kennedy. "Ik heb geen gas meer, welnu! ik zal de rivier oversteken met heete lucht." "Mijn brave Samuel!" riep Kennedy uit, "gij zijt waarlijk een groot man."
schijnt mij toe op deze wijze te hebben kunnen gebeuren, als het werkelijk gebeurd is." De brandende vraag of Samuël zelf zich aan Saul heeft gemanifesteerd, liet ook Augustinus niet onverschillig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek