United States or Afghanistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Volkomen, Heer! antwoordde de ander, van nu af heb ik dien kluizenaar nooit gezien, of, zoo ik hem soms eens zag, ik ben volkomen vergeten hoe hij er uitziet. Met dat al, dacht Siddha, zal nu toch Koelloeka, of, kan het, Nandigoepta zelf dienen gewaarschuwd te worden. Ik wil er voor zorgen zoodra ik een veilige gelegenheid vind; Salhana moge er nu mee te maken hebben of niet! Selim
Onmogelijk! antwoordde Goelbadan, het poortje aan den tuinmuur is immers goed gesloten? Salhana herinnerde zich ook niet dat hij 't inderhaast had opengelaten; en van de andere zijde is geen 't minste gevaar, daar Feizi dezen morgen naar 't leger is vertrokken.
Dat deze door een of anderen kunstgreep achter het voorval met den tijger was gekomen, begreep hij wel, al kon hij niet ontdekken hoe; maar waartoe moest dat alles dienen, en wat wilde die man eigenlijk? En Salhana, de Goeverneur? Viel er vertrouwen te stellen in diens karakter, moesten zijne aanduidingen gevolgd en werkelijk voor Koelloeka verzwegen worden wat er dien morgen verhandeld was?
Wees gegroet, eerwaarde Gorakh! antwoordde Salhana op die zonderlinge toespraak, zie hier mijn neef, Siddha Rama uit Kaçmir, van wien ik u vroeger reeds gesproken heb.
Maar ik hoop 't hem bij gelegenheid wel eens betaald te zetten. En nu gij, Salhana! Tot heden, begon deze, kan ik niet anders zien of alles gaat naar wensch.
Ik zag uw neef toevallig reeds vroeger, sprak Abdal Kadir toen Salhana hem wilde voorstellen, en ik wil hopen, vervolgde hij tot Siddha, dat gij mijne toen gesproken woorden in de beteekenis zult willen opvatten die ik zelf er aan gaf; gij ziet nu wel dat personen mij nog niet gehaat zijn al moet ik hen bestrijden om hun dwalingen.
Gorakh en de zijnen antwoordde Salhana, moeten te hulp komen, en zij kunnen het. Eer de Keizer den tijd heeft om Agra te bereiken, moet het met zijn leven gedaan zijn.... Eene huivering ging bij deze woorden den luisteraar door de leden, en de hand aan zijn dolk slaande wilde hij eene schrede voorwaarts doen. Doch hij bedwong zich nog bij tijds.
Met een ligten groet verdween Salhana achter een der gordijnen langs een zijgang, die Siddha niet bekend was en waardoor hij verhinderd werd hem te volgen zooals eerst zijn voornemen was.
Ten laatste trad hij op Iravati toe, greep hare hand, en na ze even met zijne lippen te hebben aangeraakt, keerde hij zich om en verdween, zonder een woord verder te spreken, in de duisternis. 's Anderen daags vernam Salhana tot zijn niet geringen schrik, dat de Prins het kasteel en Allahabad had verlaten, en met één enkelen dienaar was heengetogen, niemand wist te zeggen, waarheen.
Vermogt hij ook nu nog niet spoedig den slaap te vatten, en dwaalden nog lang de tegenstrijdige beelden van Iravati en Salhana en Gorakh met diens naakte bruine volgelingen hem door het hoofd, tot één vast besluit was hij toch gekomen eer hij insliep: met Koelloeka zou hij niet spreken over 't geen hij dien dag gehoord en gezien had.
Woord Van De Dag