Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Want hij had wat men in den ouden tijd een dubbele hand noemde, d. i. het was hem hetzelfde, of hij als soldaat sabel en geweer hanteerde, dan wel als officier een escadron of bataljon kommandeeren moest. Uit deze door oefening verkregen bekwaamheid zijn verscheidene wapenhelden voortgekomen, zooals o. a. dragonders, die tegelijk ruiters en infanteristen zijn.
Maar de ruiter gaf het dier de sporen en deed met zijn lange sabel een woedenden houw naar zijn tegenstander. Deze echter ontweek den slag en rukte zoo geweldig aan den teugel, dat het paard een oogenblik op zijn achterbeenen werd neergedrukt. Terwijl de zóón op die manier worstelde met den ruiter, geraakte de móeder opnieuw in het gedrang.
Thomas verschrok nu nog meer, keerde terug en daalde onder het spottend gelach van de Boekaniers, zoo gauw mogelijk door het groote luik in het ruim af. Spoedig daarna werd er in zijn nabijheid een matroos met ontbloote sabel op wacht geplaatst, die hem geen oogenblik uit het oog verloor en om het uur werd afgelost. Er gebeurde nu niets bijzonders meer, zoolang het schip in de haven lag.
Sommige der donkergekleurde schoonen waren in het rood gekleed, droegen puntige mutsen, een houten sabel, en een herkenningsteeken, waarop de naam Jeanne d'Arc stond te lezen; ik kon echter, ondanks mijn herhaald aandringen, niet van haar gedaan krijgen, mij te vertellen wat dit beduidde.
Buiten gekomen werd hij opgevangen door de anderen, geboeid en naar de woning van den veldwachter geduwd, waar men hem voor 't overige van den nacht in een gevangenhok opsloot. Onderwijl werden de overigen met de blanke sabel de straat opgejaagd. Alleen dominee Scholte viel de onderscheiding tebeurt, dat zes mannen hem aangrepen en met duwen en slagen naar buiten sleepten en op straat zetten.
Bora's armen sloegen met een wilden zwaai omhoog, zonder den slag te hebben toegebracht; zijn sabel viel rinkelend op den grond; hij uitte slechts een zucht, en toen gleed zijn lichaam als een vormlooze massa op den grond. "Nu, er is mooi gevochten!" zei Zabern.
"'Ik kan niet erkennen, zeide Tolstoi, 'dat ge overtuigd zijt van hetgeen ge daar zegt. Als ik met een dolk of sabel aan de deur ga staan en zeg: "Zoolang ik leef, komt hier niemand binnen!", dan is dat mijne overtuiging. Maar gij tracht het wezen uwer ideeën tegenover elkaar te verbergen, en noemt dat "overtuiging". 'Hier is uw vaandel niet. Ga naar prinses B-i-b-i.
Stel u slechts in het bezit van de bruid en wees haar leider, totdat wij de stad Zablak bereikt hebben en ik beloof u twee laarzen vol dukaten, een gouden beker, die negen liters wijn kan bevatten, de merrie Bedevia, de stammoeder van een mijner grootste stoeterijen evenals mijn Zdral en ik zal u een sabel aangorden, die dertig beurzen gouden dukaten waard is."
Wy gingen dus een weinig ter zyden van de legerplaats; en toen wy den sabel in de hand hadden, trok deeze Officier af met een schaterenden lach, wierp zyn wapentuig weg, en zeide my: "Dat ik hem konde afrossen, zoo ik wilde; maar dat hy te veel achting voor my had, om my den minsten tegenstand te kunnen bieden", en daarop omhelsde hy my hartelyk.
"Maar kunt gij zingen met het hoofd naar beneden, met een draaiende tol op uw linker voetzool en een sabel in evenwicht op uw rechter?" "Gemakkelijk!" riep Passepartout, die zich de eerste oefeningen uit zijn jeugd nog herinnerde. "Daar komt alles op aan," antwoordde Batulcar en de overeenkomst werd op staanden voet gesloten. Eindelijk had Passepartout dan toch eene betrekking gevonden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek