Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Hij zeilde recht over de landtong, zoo vlak bij, dat ik als ruischen van zware zij het flauwe geknetter van zijn vleugels kon hooren. Zijn kop zonk nog meer naar beneden en zijn vurige, wilde oogen hield hij half gesloten in het voorbijgaan. Eens maar zwenkte hij even, om een hooge boomstomp te ontgaan die naakt en machtig boven het woud uitstak, juist in zijn weg.
Daarna hoorde hij het ruischen der zee, en herinnerde zich de liefelijke Otohime, en het land, waar de jaargetijden zich vereenigden en een viervoudig praalvertoon van hun schoonheid maakten het land, waar boomen smaragden tot bladeren en robijnen tot bessen hadden, waar de visschen lange gewaden droegen en zongen, dansten en speelden. De zee klonk luider in de ooren van Urashima.
De bedelaar aan de deur had geluisterd, en de woorden hadden voor een oogenblik het ruischen van de eeuwige bosschen overstemd. Zie! die machtige, rijke vrouw, zij maakte zich tot zijn gelijke in zonde, tot zijn zuster, tot een verlorene als hij, om hem moed te geven om te leven. Zoo moest hij leeren, dat er smart en schuld op andere hoofden dan het zijne drukte.
Gouden halmen zullen vredig ruischen op de graven der gestorvenen. Na jaren zullen de meisjes in de dorpen byeenzitten, en gretig luisteren naar de verhalen over den banjir. De ouden van dagen zullen de ellende schetsen die ze bywoonden of vernamen van hun ouders... Is 't u onverschillig, Nederlanders, Christenen, beschavers, hoe het slot zal luiden van die verhalen?
Het zingen der vogels, het ruischen van den wind door de boomen, waar de knoppen zwollen, het klaterend geluid der beekjes, die, gevoed door de smeltende sneeuw, van de heuvels stroomden, het scheen hem of het zoo vele stemmen waren, die met hem juichten over zijne wonderbaarlijke redding en hem in herinnering brachten, wat al schoons en heerlijks hem nog in zijn jonge leven te wachten stond!
En haar stemmetje ging wèg in het ruischen van de altijd-groene, statige boomen, en haar geur verdwaalde in den dennegeur. Ze zag op naar de plekjes licht boven haar, in de openingen van de dichtst bij staande denne-kruin, en vroeg smeekend "waarom?" En haar licht stemmetje stéég in het zwijgende licht, dat het wègdroeg ... zonder antwoord te geven.
Ik lig in duin en zie de zon verdwijnen, En luister naar het ruischen van den zucht Der blanke zee, waar pareltinten kwijnen, Die nooit kan slapen en die eeuwig ducht.
Overigens is de vallei eenzaam en verlaten; geen ander geluid treft uw oor, dan het ruischen van het gebladerte en het tjilpen en fluiten der vogels. Als op zoo vele andere plaatsen, heerscht ook daar de koorts.
Boudewijn besloot, om niet meer zijn stem te doen spreken, wanneer zij nabij hem was. Hij deed, of zij niet bestond, en hij wendde zijn blik naar anderen kant. Maar ook in het zwijgen heeft de liefde een klank ... en zij vernamen dien beiden, als het ruischen van stroomend water in de verte.
De Javanen laten de touwen los en de vier matrozen, twee voor, twee achter, grijpen de plank aan. Stoppen! beveelt de kommandant. De machine komt een oogenblik in rust. Zonderling stil is het eensklaps geworden, men hoort alleen 't zacht ruischen van de golven en 't langzame kleppen van de klok, die steeds zachter schijnt te klinken: Bom-bam!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek