Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 10 juni 2025


Langen tijd ging deze geheime handel goed, tot, voor eenige dagen, de Ritmeester den Raadpensionaris een pak brieven bracht en daaronder bij vergissing een van die geheime brieven had laten liggen." "De onvoorzichtige!" riep de Prins uit. "En had de Raadpensionaris dat terstond gemerkt?" "Ik weet het niet, Uwe Hoogheid," gaf Pieter ten antwoord.

Recht tegenover mij was zekere ritmeester Voss gezeten, een krachtig gespierde forsche krijgsman, met een gelaat of het uit brons gegoten was, en knevels van eene buitengewone lengte en breedte: een man, die altijd en bij alle gelegenheden het hoogste woord voerde, die meer dan een zijner kameraden het stelsel van uitsluiting tegen alle Pekins had doorgedreven, wien de uniform aan 't lijf gegroeid scheen, zoodat het mij niet verwonderd zou hebben, indien mij verhaald ware geweest, dat hij er in sliep; in 't kort, een sprekend tegenbeeld van mijn vriend Klein.

Hoor eens Ritmeester!" vervolgde hij, hem met gemeenzaamheid de hand op den schouder leggende: "gij zijt een dapper man, kloek en handig met het zwaard, altijd de eerste in het veld; doch of gij de noodige koelbloedigheid bezit om een expeditie als die van welke gij spreekt te bestieren, dit laat ik, beste vriend! gaarne aan uw eigen oordeel over.

"De Ritmeester had zorg gedragen, al de geheime brieven te verbranden. Ongelukkig moet hij een brief en een klad voor een anderen vergeten hebben te vernietigen. De Raad van State heeft daarop grond genoeg gevonden, om hem van hoogverraad te beschuldigen en zijne zaak in handen van het Hof van Holland te stellen." "En de Ritmeester?" "Zit nu op de Voorpoort van den Hove."

Een paar dagen later werd het weer wat aangevuld door een gedeelte der versterkingstroepen van den linkervleugel, welke, na den overtocht van den Niemen, tot de Duna was voortgedrongen. Jakob Stargardt had, bij deze reorganisatie, zijn aanstelling tot ritmeester ontvangen. Na aan zijn escadron voorgesteld te zijn trad hij op den pas gearriveerden wachtmeester toe, teneinde nader kennis te maken.

»Het schijnt," zei de ritmeester, terwijl zijn gezicht opeens vuurrood werd, »het schijnt dat ik de beleediger was en dat u het recht hebt voldoening te eischen." »Ritmeester, u heeft me indertijd bedreigd, en dien blaam mag ik niet op mij laten rusten.

"Maar de Ritmeester was onvoorzichtig genoeg, om zich bij den Raadpensionaris te vergewissen of de brief in het pak was. Deze kreeg daarop argwaan, las den brief en vond daarin, wat hem aanleiding gaf om dien Buat te weigeren en hem in den Raad van State te brengen.

Reinier beet zich op de lippen. Hij wist niets te antwoorden en maakte zich gereed om heen te gaan. »Ik twijfel niet, mijnheer," zei de ritmeester ten slotte, »of u zult u in den dienst niet over mij te beklagen hebben. En evenzeer staat het bij mij buiten twijfel, of ik zal ten opzichte van u even tevreden zijn." Hij boog, en Reinier vertrok.

Toen hij zag, dat er eenigen van de onzen sneuvelden, riep hij onophoudelijk: "Valt aan, mannen! Valt aan, of gij zult allen samen vermoord worden." Nu sprong de ritmeester Buat, die vroeger page bij Prins Willem II was geweest, met het rapier in de vuist tot zijn middel in het water. "Mannen!" riep hij, "dat gaat u voor! Volgt mij na!"

Aan de ronde tafel zat barones Schilten, die in haar lila kleedje met haar blond kopje als een kanarievogel schitterde en haar Fransch gesnap door de kamer deed schallen, terwijl zij te gelijk de koffie gereed maakte. Naast haar zaten Petritzky in négligé en de ritmeester Kamerowsky in volle uniform. "Hoera! Wronsky!" riep Petritzky, sprong op en schoof zijn stoel achteruit; "onze gastheer zelf!

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek