Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
Geen der Raven wordt veelvuldiger in gevangenschap gehouden dan de Kauw. Haar vroolijke aard, behendigheid en schranderheid, gehechtheid aan haar meester, goedaardigheid en nabootsingsgave zijn wel geschikt om haar vrienden te verschaffen. Zonder moeite kan men haar, als zij jong gevangen is, aan het uit- en invliegen gewennen.
Zie, den volgenden morgen, toen het daagde, streken twee onheilspellende raven van het slagveld van Kossovo neer op den witten toren van den doorluchtigen tsaar Lazarus. De een zei tegen den ander: "Is dit het kasteel van den beroemden vorst Lazarus? Is er geen levende ziel in?" Slechts een in het kasteel hoorde het.
Meer nog dan de woeste dieren, Dan de wolven, raven, gieren, Die hun krijgsstandaarden cieren, Zijn ze op roof en buit belust. Maar geen vloot, geen krijgsgevaren, Maar geen plonderzieke scharen, Zullen immer sidd'ring baren In der Friezen fier gemoed. De ijz'ren knods blinkt in hun handen: Wie hen driftig aan durft randen, Heeft zijn stoutheid ras geboet.
Menigvuldige christenridders, door de pest geraakt, lagen op een dor veld, tussen nare lijken en krengen van paarden te sterven: zwarte raven vlogen boven dit rampzalig leger en wachtten dat er een stierf, om zich met zijn vlees te verzadigen. De vierde zijde verbeeldde de blijde terugkomst van de Graaf van Vlaanderen.
Herdenken en Denken, de raven, vliegen iederen dag over de aarde: Denken keert, vrees ik, niet terug, meer bang nog ben ik voor Herdenken. Eikdoorn heet het hert, dat in Heervaders huis aan de boomknoppen knabbelt; van zijn gewei druipen aldoor druppels naar Ruischkolk, waar de stroomen ontspringen.
Zij gaat stappend als een Raaf, maar heeft daarbij een andere houding; want zij heft den langen staart omhoog en beweegt hem wippend, zooals de Lijsters en de Roodborstjes doen. Haar logge wijze van vliegen, welke geheel anders is dan die van de eigenlijke Raven, vereischt veelvuldige vleugelslagen en wordt reeds bij eenigszins krachtigen wind onzeker en langzaam.
Siegrune ging naar den heuvel, waar Helgi was, en zeide tot hem: "Ik ben zoo blij, dat ik weer bij u ben, als Wodans hongerige raven, die op bedauwde landen lijken vinden. Laat mij u kussen, mijn levenlooze koning. Helgi, wat zijn uw haren nat van vochtigen dauw, wat is uw borst met bloed beloopen, wat zijn uw handen koud, mijn held. Zeg mij toch hoe ik u kan wreken."
Zoek geen vergelding meer voor Siegfrieds dood en wees goed en gelukkig, dan zult gij zonen baren, alsof Siegmond en Siegfried nog leefden." Goedroen echter antwoordde haar: "Ik wil niet goed zijn en niet gelukkig, Grimhilde, en ik wil geen man gelukkig maken, sinds de raven en de wolven vochten om Siegfrieds bloed.
Niet voordat de begeerte om te eten bij hem levendig geworden is, vergeet hij zijn coquetterie. De zonnestralen zijn hem blijkbaar zeer hinderlijk; hij tracht ze zooveel mogelijk te ontgaan." Hoewel zijn stem aan het gekras van Raven herinnert, biedt zij echter meer verscheidenheid van intonatie aan. Ieder afzonderlijk geluid wordt met een zekere hevigheid uitgestooten en dikwijls herhaald.
Zoo spoedig mogelijk begeeft hij zich weer aan boord van de Dover Lass en sluit zich terstond op in zijn hut, om het pakje te onderzoeken, dat hij van Paciotto heeft ontvangen; nu hangt deze ongelukkige man als voedsel voor de raven op de markt te Vlissingen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek