Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
DE BROEDER. Rosa, laat toch die droeve mijmering dijne ziele niet overnevelen. Geniet in vrede de giften Gods. Neem deze roze, zij is dijn beeld en draagt dijnen naam; haar geurrijk hart verkwikke dijnen geest. DE ZUSTER, de bloem aanschouwende. Arme roze, waarom dij zoo vroeg van dijnen stengel gerukt!... Broeder, wat zal nu het lot der bloeme zijn?
DE DUIVEL. O, lieve Rosa, dan sterf ik niet en leef eeuwig in dijne liefde! DE ENGEL. Rosa, Rosa, zals du eenen mensch beminnen boven dijnen God? HET MEISJE. O, ik bemin mijnen God. Maar hij sterft, mijn arme vriend; zou ik hem niet troosten? DE DUIVEL. Rosa, Rosa! Haast du het zaligend woord te spreken: reeds voel ik den dood in mijnen boezem zinken.
"Au fond commun;" stemt Rosa. Hardenborg werd zeer warm van binnen, Harmonie! Mooie muziek! Hij sloot die beide, hem anders heelemaal onbekende armpjes wat vaster, vooral dat armpje links aan de zij van het hart; niewaar, 't pad werd zoo smal, en.... 't Was nu jammer dat die kleine van De Zonsberg er niet bij was.
De wandeling van 3½ uur langs Staffelalp en den grooten Z'Mutt-gletscher, aan den voet van den geweldigen Matterhorn gelegen, was een waar genot. Hoe hooger wij klommen, des te grootscher werd de omgeving. Monte Rosa, Lyskamm, Rimpfischhorn en Breithorn vertoonden meer en meer hun met ijs en sneeuw bedekte wanden, maar toch was het steeds weer de Matterhorn, die het oog tot zich trok.
De voortkweeking geschiedt in het voorjaar door stekken, die warm gehouden moeten worden. Hibiscus rosa chinensis. Deze Hibiscus vormt een middelmatig grooten struik, die waarschijnhjk uit Zuid-China en Noordelijk Indië afkomstig is. Tegenwoordig wordt zij daar overal gekweekt aangetroffen, in het wild vindt men haar er echter niet meer.
"Verwonderlijk inderdaad!" murmelde mijnheer Reimond, "Het was misschien de ziel van een kind, dat vroeger nog op dezelfde wijze in de processie had gegaan, en waaraan God had toegelaten, in zichtbaren vorm eene geliefde plechtigheid bij te wonen. De Rosa mystica ware dus geen engel geweest, maar een der geesten, die in de lucht op een nieuw leven wachten."
"Wel, Juffrouw," antwoordde Topsy, "omdat ik bekennen moest, en ik kon niets anders bedenken om te bekennen." "Maar ik wilde natuurlijk niet dat gij die dingen bekennen zoudt, die gij niet gedaan hadt," zeide Ophelia; "dat is evengoed liegen als het andere." "Och, er is geen waarheid uit die meid te krijgen," zeide Rosa, haar met verontwaardiging aanziende. "Als ik Mijnheer St.
Eéne stem is er, die mij wonderzoet en blijmoedig schijnt; hare galmen betooveren en ontroeren mij; maar daar springen van achter den muur drie juffrouwen, en, door mijne tegenwoordigheid verrast, bekijken zij mij ondervragend. Ik, gansch buiten mij zelven, en niet wetende wat ik doe, hef de armen in de hoogte en roep uit: "Rosa mystica!" Zij was het!
Daarbij kwam dat de tijd voor dat kattekwaad altijd zoo gekozen was, dat de schuldige daardoor nog meer werd beschermd. Zoo werd om op Rosa en Jane, de twee kamermeiden, wraak te nemen, altijd een tijd gekozen, wanneer zij, gelijk niet zelden gebeurde, bij hare meesteres in ongenade waren, en dan vonden hare klachten natuurlijk geen gehoor.
Ik, alhoewel boven den mensch verheven, ben dijn slaaf geworden door den band mijner liefde tot dijne ziele.... O, ik was gelukkig, Rosa, omdat het geluk dij wachtte. Dijn hart was als de reinste spiegel, zelfs van den minsten wasem niet besmet. Reeds teekende het dalend licht in de ruimte de hemelbaan, die wij te zamen volgen zouden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek