Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Daarna greep hij onder het rijden Enide's hand en sprak haar moed in door woorden van troost en opbeuring. In de stad gekomen, die om den burcht Brandigan was gelegen, werden zij terstond omringd door eene luid klagende menigte.
De lord wendde zich tot Bill, en vroeg: "Old Firehand zal toch niet verkeerd rijden?" "O neen, nog veel minder dan de hoofdman van de Osagen. Men zegt zelfs, dat hij des nachts nog beter zien kan dan een kat." "Wie is toch eigenlijk die vrouw, die zich aan u vergrepen heeft?" "Die vrouw? O, die dame is een man." "Voor wie het gelooven wil." "Geloof het maar op mijn woord."
Toen zeide Siegfried: "Waarom wijkt gij terug, Goenther?" Deze antwoordde: "Mijn hengst wil niet tegen het vuur in springen." Goenther verzocht aan Siegfried hem Grani te geven. Siegfried sprak tot hem: "Die kunt gij krijgen." Goenther reed opnieuw tot het vuur, maar Grani wilde niet verder gaan. Goenther kon niet door het vuur heen rijden. Daarop verwisselden Siegfried en Goenther van gedaante.
Tegen den avond gevoelde Anna zulk een angst over Wronsky, dat zij reeds besloot zelf naar de stad te rijden, maar na rijp beraad schreef zij dien brief vol tegenstrijdigheden, dien Wronsky ontvangen had.
Er mogen geen wagens rijden door de nauwe straatjes, ofschoon rijen pony's, met de koppen aan de staarten van de voorgangers gebonden, soms de passage belemmeren.
Ze waren beiden arm; maar de man verkocht wat huisraad en huurde een kameeldrijver, om hem op zijn kameel te vervoeren. De reis naar Bannoe duurde veertien dagen, en de zieke leed veel door het stooten van het rijden.
Zij zelve sprak weinig en eenigszins gebroken, maar eenmaal zag ik haar veelbeduidend het hoofd schudden, toen de heer Kegge vertelde "dat hij den koop van dat nieuwe rijtuig maar gesloten had, en dat zij nu voortaan nog makkelijker naar de kerk zou rijden." "Kom, kom!" riep hij toen, "geen hoofdschuddingen! dat's allemaal gekheid.
"Kom," riep hij, "of ik val!" en hij greep haar hand, en zij ritsten van de trap, staken hunne voeten in gerookte kloonen, en liepen in den hof. Maar daarbinnen in den stal, stampte de merrie, en Pallieter kreeg ineens het goed gedacht te paard te rijden. Zij draaiden de staldeur open, en haalden Beiaard, de witte merrie, buiten.
"Bij Sint-Japik!" zeide de Graaf: "vriend Deodaat! gij kunt ons een grooten dienst bewijzen." "Uw Genade kan aan mijn goeden wil niet twijfelen," zeide Deodaat. "Welnu! Gij zijt reeds bij die Friezen geweest; gij schijnt zelfs een nauwe kennis met hen gemaakt te hebben: althans men heeft u dezen morgen met hen zien rijden."
Hij bekommerde zich niet om zijn soldaten, hij bekommerde zich niet om den schouwburg, en hield er slechts van, uit rijden te gaan, om zijn nieuwe kleeren te laten zien. Hij had voor ieder uur van den dag een afzonderlijken rok, en, evenals men van een koning zegt, dat hij in den raad is, zoo zei men hier altijd: «De keizer is in zijn kleedkamer!»
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek