United States or Serbia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Myne achting voor u is op uw goed en eerlyk karakter gegront; en myne vriendschap hebt gy, om duizend goede hoedanigheden, die ik in u, als Zoon en Broeder, heb opgemerkt. Hou u daar mede te vreden; want ik verzeker u, dat er niets anders voor u te halen is. Vergeet my, en poog u de liefde waardig te maken van eene veel betere Vrouw voor u, dan ik ooit zyn kan.
Zijn wegen zijn hooger dan onze wegen, Zijn gedachten dan onze gedachten. Hij geeft aan nietig stof geen rekenschap van Zijne daden. God alléén is groot, en wij begrijpen Hem niet, maar daarom aanbidden wij Hem. Amersfoort, 7 April 1914. Geliefde gemeente! Ook thans poog ik een schrijven aan u saam te stellen. Het roemend, zoowel als 't klagend hart heeft zoo gaarne een luisterend oor.
Ongetwijfeld zullen mijne lezers mij dankbaar zijn, indien ik hun eene beknopte schets poog te geven van deze beroemde plaats, waar om de vier jaren de groote spelen werden gevierd, waaraan de gansche helleensche wereld deel nam.
»Zooals gij ziet, miss Campbell," antwoordde Aristobulus Beerenkooi, »ik poog een stuk van dat graniet af te slaan." »Waartoe die gekheid? Ik dacht dat de tijd der beeldstormers voorbij was!" »Ik ben geen beeldstormer, maar een geoloog," antwoordde Aristobulus Beerenkooi, »en als zoodanig wensch ik het samenstel van dat blok te kennen."
Met een glans van blijdschap in de oogen viel zij hem in de rede en zeide: "Ha, nu doet gij wel." "Gij hebt den ouden heer met zijn dochter hierheen gebracht?" hernam hij. "Ja." "Weet ge waar zij wonen?" "Neen." "Poog het voor mij te ontdekken." Het oog van het meisje was eerst van treurig vroolijk geworden; nu werd het weder van vroolijk treurig. "Is het dat, wat ge begeert?" vroeg zij. "Ja."
Poog hier geen herderszang te beluisteren, en zoek niet naar de ruischende voetstappen der dichterlijke sage, rondwandelende door het bloeiende land: deze aarde is vervloekt; een onuitblusschelijk vuur verteert haar ingewand; legioenen schoorsteenen braken onophoudelijk zwarte rookwolken over haar uit, die haar met een vuil stinkend lijkkleed overdekken.
Ik ben niet verplicht u dit alles te zeggen; maar ik gevoel te diep in mijnen eigen boezem wat gij moet lijden. Daarom poog ik u te troosten." "O, heb dank!" riep Disdir Vos, zijnen vriend de hand drukkende "Het is als gaaft gij mij, met de verlorene hoop, een nieuw leven weder. Durfde ik van uwe edelmoedige vriendschap eene weldaad afsmeeken ..." "Spreek; wat mogelijk is zal ik gaarne doen."
"Poog dus niet van mij te weten waarom ik u ga verlaten." Dakerlia en Witta begonnen te weenen, doch zonder klagen. "Ik begrijp en ik gevoel wel aan mijn eigen hart dat dit onverwacht vaarwel u moet bedroeven", zeide Robrecht, "maar troosten wij ons, in de gedachte dat ik waarschijnlijk binnen weinige dagen hier reeds terug zal zijn.
"Mejuffrouw!" hernam ik: "ook ik spreek ernstig, en ik betuig u uit den grond mijns harten, dat, zoo de dienst, welken ik u thans poog te bewijzen, aan de verwachting van uw vader beantwoordt, mij die nimmer ongelukkig zal kunnen maken; want welke gevolgen die ook hebbe, ik zal het bewustzijn behouden van den plicht der dankbaarheid volbracht en naar de inspraak van mijn geweten gehandeld te hebben."
Daar, neem dit, draag het uwen vader met de goede tijding, en poog mijner bescherming waardig te blijven; dan zult gij uw eigen geluk en het geluk uwer goede ouders verzekeren. Vaarwel, mijn jongen, tot morgen dus." Het hoofd van Bavo draaide, het was hem duister voor de oogen; hij bevond zich in de straat zonder het te weten. Vierhonderd franken ging hij winnen!
Woord Van De Dag