Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 november 2025
De kleeding van den Jood, die geweldig van den storm scheen geleden te hebben, bestond uit een eenvoudig somber gewaad met vele plooien, en een donker purperkleurig kleed er onder. Hij had wijde laarzen aan, met bont gevoerd, en om zijn middel een gordel, waarin een klein mes hing en een koker met schrijfgereedschappen, maar geen wapenen.
O, goede zuster, wat waart ge goed en wat waart ge mooi, wanneer ge ons met wijwater kwaamt besprenkelen! We zagen u reeds van verre aankomen, wanneer ge zoo zacht liept onder de sombere gewelven in uw wijden witten nonnesluier, welks mooie plooien Jacques zoo bewonderde. O, goede zuster, gij waart de Beatrice van dezen hel.
"Sta op!" beval de barones toornig, "en doe, wat ik u bevolen heb geen woord meer. Ik vertrek nog heden!" "Misericordia!" snikte de oude in haar doodsangst, en greep de plooien van het zwarte kleed harer meesteres; "laat mij medegaan, signora Eleonora! Ik sterf zonder u."
Hij zal u de plooien en rimpels aanwijzen, door aardsche zorgen in uw voorhoofd geploegd, of ook de onteerende sporen van verkeerden hartstocht.
Overal waar Scholeksters zijn, spelen zij de eerste viool, regelen, plooien als 't ware, het leven van alle strandbewoners naar hare inzichten. "Haar voedsel," schrijft Schlegel, "bestaat uit vischbroedsel, jonge Garnalen en Wormen.
Tusschen de wijde plooien van haar kleed krampten zich hare handen in woede samen, toen zij hem in geestdriftige bewoordingen het aanvallige wezen en de liefderijke zorgen van Elaine hoorde prijzen, maar zij zeide niets.
Hij wierp een duisteren blik achter zich en maakte een dreigende beweging met de hand in de richting van de plek, waar hij den ruweren schurk had achtergelaten; verder ging hij, met zijn beenige handen in de plooien van zijn versleten kleeren woelend en ze vast knijpend in zijn greep, alsof hij met elke beweging van zijn vingers een gehaten vijand worgde.
Het gelaat der dame was ook wel door een sluier bedekt, maar deze was zoo fijn en doorzichtig, dat men door de plooien heen een zeer schoon jonkvrouwelijk gelaat kon ontdekken. Naast de dame vertoonde zich eene gestalte in een mantel, die haar van 't hoofd tot de voeten reikte, terwijl een zwarte sluier haar gelaat aan het oog onttrok.
Daar moesten toch allen 't wel eens over zijn: dat het kind een vader moest hebben. 't Kind was 't erbarmelijkste kleine wezentje, dat men zich kon voorstellen, klein en rood, met duizend plooien in de huid.
«Su sombrero, caballero," schreeuwde Consuela naar den dentiste, van wien ze wist, dat hij een flambard droeg. Mijnheer, uw hoed. Maar Carmen weigerde met een driftigen knik van het hoofd; neen, dat kon wel zonder. Ze liep naar het midden der zaal, terwijl ze haar keurslijf glad trok en duwtjes gaf in de plooien van haar japon.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek