United States or Mozambique ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een picnic werd te Aldington Heuvel uiteengejaagd en alle lekkernijen en de jam verorberd, en een jonge hond werd gedood en aan stukken gescheurd dicht bij Whitstable, voor de oogen van zijn meesteres... De straten weerklonken dien avond van den roep over de wespen, de plakkaten der nieuwsbladen wijdden zich in de vetste letters uitsluitend aan de "Reusachtige Wespen in Kent!"

"Ja, ja, we zullen wezenlijk alle kanten uit zoeken; kom even mee!" en hij ging 'n apotheek in, bestelde Hoffmandruppels: "Dat moet je innemen, zoodra je thuis bent, en dan naar bed gaan; opblijven dient nergens toe." Ze knikte onverschillig, praatte weer: "Op die picnic was hij toch ook zoo vroolijk, zeg, wel onrustig opeens, toen ik vroeg, wat hij wilde worden.

De gezelschapskring van den gouverneur was maar klein, en eerst bij een picnic, dat eenige duitsche kooplieden ons, vreemdelingen, aanboden, werd een breeder kring samoaansche dames en kleurlingen uitgenoodigd. In talrijke rijtuigen reed men naar buiten, naar een in de schaduw van het woud gelegen waterval. Er kwamen daar ongeveer vijftig personen samen en het ging er vroolijk en ongedwongen toe.

Eerst waren deze menschen even vroolijk, alsof zij aan een picnic zaten; doch later veroorzaakte de hevige regen veel neerslachtigheid, want zij waren geheel zonder beschutting.

In het vervolg liet ze mij geregeld driemaal per week halen, en wij praatten en wandelden samen. Als we aan een tuin kwamen met groenten en vruchten, stapten zij en de dames-begeleidsters altijd naar binnen en aten van de vruchten, blij met het toevallige picnic, zonder een oogenblik te denken aan den armen eigenaar, die de opbrengst van zijn tuin zag verminderen.

Een dergelijke paviljoen-indeeling sluit natuurlijk de eenvormigheid en naargeestigheid van het gestichtsleven volkomen uit, de sfeer doet denken half aan die van een talrijke familie-met-veel-kinderen-te-logeeren buiten, half aan de genoeglijkheid van een bestendige picnic.

Toen keek Go langzaam de rij langs; en dacht aan de picnic, aan den avond, toen ze gezongen hadden, één van ziel, op het balkon. Else was naar Parijs gegaan, Hans... wie nu? Wie zou nu 't eerste uit hun midden weggaan?

Alle kleinigheden, die ze zich van z'n leven herinnerde: z'n bleekheid op Eduard's examen, toen hij den zonsopgang had gezien: z'n uitgelatenheid en dán weer z'n stil-zijn op de picnic, en 't nooit éven willen bekennen, dat hij triestig of ziek was, alles wees op 'n verwoeden strijd met 'n donkere macht, die ondanks 't verzet sterker in hem werd.

Niet ten onrechte huiverde derhalve mevrouw, toen ze naast 'r man nederstreek op de glibberige planken en 'n aantal uilen, nijdig-schreeuwend, heenstoven. "Goddelijk dolletjes," lachte Amélie: "nou nog wat spoken, pa, en de picnic is volmaakt!".... "Ziezoo," zuchtte meneer, z'n riem ontgespend: "nou weet 'k wel zéker dat we 'n uitstapje gemaakt hebben, als vóór ons nog niemand in Holland"....

Ze gevoelen, naar het schijnt, de behoefte, aan de goden een gedeelte terug te geven van wat ze aan de geloovigen hebben afgenomen. Met de ingeschoven maand was hun seizoen ten einde. Den 28sten Juli 1896 stelden zij elkaar op schatting, om bij wijze van dankdienst een soort van picnic te organiseeren.