Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Pat Glendon was van vóór zijn tijd, ofschoon hij, toen hij pas kwam kijken, Oude Pat eens vriendschappelijk had zien boksen, toen Jack Dempsey voor 't eerst uitkwam. Zelfs toen werd hij Oude Pat genoemd en was al sinds jaren niet in den ring gekomen.
Hij had een zekere hoeveelheid werk af te doen, dat hij moest afmaken eer hij terug kon naar zijn bergen en hij deed het kalm af, dat was al. "'t Gaat niet," ging zijn manager met onheilspellend hoofdschudden voort. "Je kunt niet doorgaan met je tegenstanders zoo gauw neer te stooten. Je moet hun meer tijd geven." "Ben ik hier dan niet om te boksen?" vroeg Pat verwonderd.
Stubener had besloten, dat jonge Pat zijn debuut zou hebben in niets minder dan een ernstige match, en door het prestige van zijn eigen naam kreeg hij het ten laatste gedaan. Na lang aarzelen stemde de "Missionclub" er in toe dat Pat Glendon vijftien ronden zou boksen met Rough-House Kelly voor een beurs van één honderd dollars.
Die riep grappige bokspartijen in het geheugen en de opmerking van Rough-House Kelly over het dak. Niemand wist hoe Pat kon boksen. Ze hadden hem nooit gezien. Waar was zijn adem, zijn lichaamssterkte, zijn behendigheid om het vol te houden tegen ruwe tegenstanders in langdurigen afmattenden kamp?
Het was een volkomen verrassing. Zelfs Stubener had niet het flauwste vermoeden van wat gebeuren zou. Het was waar, dat Pat Glendon obstinaat was geweest na die kwestie met Nat Powers, en weggeloopen was en getrouwd; maar dat alles was voorbij. Jonge Pat had gedaan, wat te verwachten was, hij had de onvermijdelijke knoeierijen van den ring geslikt en was er nu in teruggekomen.
Hij was twee jaar geleden in Deer Lick geweest. Oude Pat had er zich in geen vijf jaar vertoond. Hij kocht in de store wat hij noodig had en betaalde altijd met een chèque en hij was een vreemde oude man met wit haar. Dat was alles wat de store-houder wist, maar de lui in Alpine zouden Sam wel verder inlichten. Het zag er goed uit, vond Stubener.
Vroeger werd er geknoeid maar geen bokser of manager, die een goeden naam heeft, zou in dezen tijd zoo iets durven doen. Neen Pat, de mannen in de bokswereld zijn even eerlijk en oprecht als de beroeps-baseballspelers en iets eerlijkers en oprechters bestaat er niet."
Kelly was als een neergeslagen os op den grond gevallen, en lag daar onbewegelijk terwijl de scheidsrechter, over hem heen gebogen hardop de tien seconden telde in zijn oor, dat niet hoorde. Toen Kelly's helpers naar hem toe kwamen om hem op te beuren, was Pat hen vóór.
"Ja, 't is waar," stemde Pat toe en het vreemdste scheen Maud Sangster haar eigen overtuiging, dat hij waarheid sprak. Zij streek met haar hand langs haar voorhoofd alsof zij zich wilde bevrijden van de verbijstering, die over haar denken nevelde. "Luister," zeide zij.
"Kalm aan, kalm aan," waarschuwde oude Pat. "Sam is niet meer wat hij vroeger was." Dit prikkelde Sam, zooals de bedoeling was; en hij gebruikte zijn meest beroemde handigheid en geliefkoosde stoot een schijnbeweging alsof hij vast wilde grijpen en een rechte stoot naar de maag. Maar hoe snel ook uitgevoerd, jonge Pat zag den stoot aankomen, en ofschoon deze raakte, week zijn lichaam achteruit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek