United States or Croatia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Pas op, het paadje trok je linkerbeen, je linkerzij, het trok je borst je drukte die plat tegen de steenen je rechterbeen moest volgen, dan je rechter arm, en je schoof, met uitgespreide armen, als een schaduw langs den steenenmuur. Hoe kón het? Dat weet ik niet, maar het kón. Voetje voor voetje ging het schuivende verder. Eenmaal begonnen, was er aan teruggaan geen denken meer.

Hij had n.l. het veel kortere, voor paarden onbegaanbare voetpad gevolgd. Om 4 uur waren wij bij den beroemden waterval, die van eene hoogte van 250 voet naar beneden stort. Wij daalden langs een smal paadje naar beneden en bevonden er ons vlak tegenover, aan den anderen kant van het ravijn, waaruit een fijne mist opsteeg, die den bodem geheel verborg. Het was een grootsch gezicht.

»Kijk! daar! daarriep Oliver, terwijl hij de hand van Rose greep en uit het raampje van de koets wees, »daar is het paaltje, waar ik over ben geklommen; daar zijn de heggen, waar ik achter wegkroop, uit angst, dat iemand mij achterhalen zou en terugbrengen! Daar is het paadje door de velden, dat voert naar het huis, waar ik als klein kind ben geweest! O Dick!

"Veel sneeuw is voor de Hazen zeer te vreezen; daar zij, evenals alle andere dieren, betreden paden verkiezen boven ongebaande velden, huppelen zij bij hunne nachtelijke wandelingen het eens betreden paadje velen malen door, om in den strik, dien de sluwe strooper uitspant, of door het schot van een op hen wachtenden wilddief, hun leven jammerlijk te eindigen."

Alles ging goed en plezierig, zoolang zij in de laan bleven, die zoo recht was als een liniaal en dus heelemaal geen gevaar voor verdwalen opleverde. Maar na een poosje stonden ze eensklaps voor een klein, dichtbegroeid paadje, dat zich kronkelend in 't kreupelhout verloor; Bibi vond het zóó aanlokkelijk, dat zij 't vastbesloten insloeg.

"Door u naar uw boot te brengen." En, haar hand door zijn arm gestoken, slenteren zij langs het smalle paadje, waar het hier en daar geheel donker is onder het dichte loof der populieren.

Doch wij waren stijf van het zitten te paard en wenschten nog dien avond zooveel mogelijk van den zwaren tocht af te doen. Het was bovendien helder licht in de maneschijn en wij besloten een station verder te gaan. Nu niets meer dan lavagruis, waardoor we langs een zig-zag paadje opklommen.

Toen zij langs het paadje het donkerder bosch in gingen ritselden er wat bladeren, maar Mevena hoorde, dat er sinds zij stonden ook ander gerucht nog dwaalde en haar oogen zochten naar alle zijden of zij de witte danseressen zagen. Hij bemerkte haar onrust, vroeg wat er was, en beiden luisterden, hand aan hand.

Ik had echter wel een goed kwartieruurs geloopen, eer ik iets bespeurde, dat op hen geleek, maar nauwelijks was ik den grenspaal voorbijgetreden, die Eem- van Gooiland scheidt, en zuchtte ik bij het overzien der schade, door den hagel teweeggebracht in de korenvelden, welke deze anders zoo lachende heuvelen bedekten, of ik kreeg rechts van mij af zeer in 't verschiet, twee personen in 't oog, die een paadje volgden, dat door de bouwlanden heen slingerde, en wier uiterlijk voorkomen mij voorkwam in allen deele gelijk te zijn aan dat van Andries en zijn makker.

»Durf jij daar langs?" Nauwelijks was de vraag gedaan, of het paadje begon te trekken. Eerst trok het je oogen en die maten met een enkelen blik de breedte smaller dan je voet en de lengte een meter of drie. Toen trok het je linkervoet. Die moest noodzakelijk even om het hoekje heen, den neus van je schoen rechthoekig tegen de steenen. Dat ging.