Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 oktober 2025
Zoodra de donker viel ontstak men, op zekere afstanden geplaatste, lantaarns, die, door middel van een touw, dat van den eenen naar den anderen kant over de straat was gespannen, en in de gleuf van een paal hing, op en neer werden gelaten.
Daarom antwoordde hij, dat het volk hem zeer prees, maar meende, dat hij zich aan den wijn wel wat te veel te buiten ging. De waanzinnige ontstak door deze, op schertsenden toon uitgesprokene woorden in woedenden toorn, en zeide: »Zoo, zeggen de Perzen, dat de wijn mij het verstand doet verliezen? Welnu, ik zal bewijzen, dat zij zelven niet meer in staat zijn juist te oordeelen!"
Maar daar schoot ineens de lucht vol groote klokkenklanken, Pallieter riep: "Z'is dor, z's dor! Manne, kom!".... En ieder haastte zich om aan de deur te zijn. Terwijl ze achter de versierde tafel gingen staan, ontstak Pallieter de keersen, en strooide op den zandweg bloemen en gesnipperd papier.
Zij wreven hen zorgvuldig af en borstelden hen duchtig, alvorens hen aan de veldpiketten vast te binden, om hen te laten grazen. De Chinees ontstak middelerwijl het vuur. De nacht viel intusschen in. Bij het diner gevoelden zich de reizigers dien avond misschien een weinig vroolijker dan zij in de drie laatste dagen geweest waren.
Allengskens nochtans kwam de moed in ons terug; wij begonnen met stille stem elkander het een en ander in het oor te fluisteren. Eene flesch brandewijn werd ontstopt, elk van ons ontstak zijne pijp en zond eenige walmen rook het open venster uit.
Zij ontstak eene kaars en zeide: "Nu, Dakerlia, wij hebben lang genoeg gewaakt. De nachtrust versterkt den mensch. Wij zullen boven nog wat bidden." Maar nu werd de deur der kamer geopend, en Robrecht Sneloghe trad binnen. Hij ging tot zijne verloofde, drukte haar teederlijk de handen en sprak eenige zoete troostende woorden tot haar.
Eens op een dag vond Amfortas zijne geliefde in de armen eens medeminnaars en hij, de Graalkoning, de beschermer van recht en billijkheid, ontstak in zulk eene blinde woede, dat hij den ongelukkige met een speerstoot doodde. Sindsdien ondergaat hij de straf, die God hem heeft opgelegd.
De glans, die uit haar schoone oogen vloeit, Ontstak mij voor Uw vlam het hart, Terwijl gij mij doorboorde, En hoe groot uw macht is, Heeft haar schoon gelaat mij geopenbaard En het mij verbeeldend, Voelde ik al mijn deugden van mij gaan En legde die aan haar voeten, Het nieuwe voorwerp van mijn zuchten. Zoo werd ik een der Uwen.
zei Door den volgenden morgen lachend en wees uit haar bed naar den kandelaar. "Och, lieve tijd, je hebt de kaars laten branden," zei Nel en 't was nog wel een nieuwe. "Ja, dat zal je altijd zien. Met stompjes zal mij zooiets niet overkomen. Maar eigenlijk ben jij hier de schuldige." "Nu nog mooier!" "Ja, want om jou van een wissen ondergang te redden, ontstak ik het licht," zei Door plechtig.
De reuzen hadden den goden een burcht gebouwd en dezen beloofden Freya als loon. In hevige woede ontstak toen Thonarr, zelden blijft hij op zijn zetel zitten als hij zoo iets hoort, en verbonden werden verbroken, verdragen vertreden, en de hevige reuzengevechten begonnen. Bange jammer zag ik komen over Balder, Wodans zoon: reeds groeide de misteltak hoog boven het gras uit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek