Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Ofschoon ik Olivers biograaf ben, durf ik niet met zekerheid beweren, dat hij door het voorbeeld van deze brave menschen tot berusting gebracht werd, maar ik kan zeer bepaald zeggen, dat hij gedurende vele maanden zich onderwierp aan het gezag en de mishandelingen van Noah Claypole, die hem veel slechter behandelde dan vroeger, nu zijn jaloerschheid was opgewekt, omdat de nieuwe jongen tot het dragen van den zwarten staf en de lamfer bevorderd was, terwijl hij, de oudere, zich steeds met de bonten muts en leeren broek moest vergenoegen.
»O nee, die zijn er natuurlijk vandoor,« zei de agent. Hij bedoelde het ironisch, maar 't was de waarheid, want de Vos en Charley Bates waren door de eerste de beste steeg ontsnapt. »Kom, vooruit!« »Doe 'm geen pijn,« zei de oude heer medelijdend. »O nee, ik zal 'm geen pijn doen,« zei de agent en trok om dit te bewijzen, Olivers buisje half van zijn rug. »Kom, ik ken je, 't geeft allemaal niets.
De leden van het gezin, bestaande uit den koopman zelf, zijn zoon Jacob, een jongen van zestien jaar, die pas de school voor het kantoor heeft verlaten, en zijn dochter Wilhelmina, wier zijdeachtige blonde krullen en vroolijke blauwe oogen zulk een diepen indruk hebben gemaakt op Olivers hart, voeren blijkbaar een klein dispuut, want hun stemmen klinken luid en schel.
»Dan vind ik het noodig,« zei de dokter, »ten minste, ik weet zeker, dat u er later grooten spijt van zou hebben, 't niet gedaan te hebben. Hij is op 't oogenblik heel rustig en zonder pijn. Miss Rose wilt u mij permitteeren? U behoeft heusch niet bang te zijn, op mijn eer niet.« Verhaalt, wat Olivers nieuwe bezoeksters van hem dachten.
Help! help!« schreeuwde Oliver, worstelend om los te komen uit den krachtigen greep van den man. »Help!« herhaalde de man. »Ik zal je helpen, schavuit! Wat zijn dat voor boeken? Die heb je zeker gestolen, hè? Geef hier!« Met deze woorden rukte de man de boeken uit Olivers handen en gaf hem een klap op zijn hoofd.
Grooter hinderpalen nog waren Olivers jeugd en kinderlijkheid. Hij deed niets dan bitter schreien den ganschen dag, en als de lange, verschrikkelijke nacht aankwam, sloeg hij zijn handjes voor zijn oogen om de duisternis buiten te sluiten; in een hoekje neergehurkt, trachtte hij te slapen. Telkens schrikte hij wakker met een schok en drukte zich
Terwijl haar aandacht niet weinig in beslag werd genomen door Olivers onsamenhangende uitroepen van vreugde, las Rose het adres; het was Craven Street in The Strand, en Rose besloot dadelijk, partij te trekken van de ontdekking. »Gauw!« zei ze, »laat een rijtuig bestellen en maak je klaar om met me mee te gaan. Ik breng je er dadelijk heen, zonder een minuut tijd te verliezen.
Maar,« voegde hij er bij, terwijl hij Olivers verwonderden blik opmerkte, »ik denk, dat je niet eens weet wat 'n steekneus is, slimmerd, die je bent!« Oliver antwoordde schuchter, dat hij wel eens met dat woord over een vogel had hooren spreken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek