United States or Rwanda ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijvoorbeeld die Pescados, die hem te Malta zoo beet gehad heeft. Nu zal dokter Antekirrt door dien man wel middel weten te vinden, om tot hem te genaken." "Dat is niet onmogelijk," zei Namir peinzende. "En in dat geval is inderdaad het gevaar groot." "Die man kan zijne geheimen door kracht van goud willen koopen. Daartoe bezit hij de middelen."
Intusschen kwam hij met Piet overeen, dat men dadelijk het huis van Namir moest bezoeken. Misschien zou men daar meer dan eene enkele herinnering aan Sava aantreffen. Misschien zou de een of andere bijzonderheid hen openbaren, wat van haar geworden was.
Noch de bedreigingen van Namir, noch de toorn van Sarcany scheen haar te deren. Het jonge meisje ontwikkelde eene wilskracht, die een ieder ongelooflijk moet voorkomen. Bij haar vertrek telde de karavaan reeds een vijftigtal Khouâns of geaffiliëerden, die onder de leiding van een imam, een geestelijke, die hen op militairen voet organiseerde, ingedeeld waren.
Zij had hem nimmer verlaten, zelfs gedurende dat tijdperk, toen hij makelaar in het Regentschap was, waar hij geheimzinnige aanrakingen had met de vreeselijke sektegenooten van het Senousisme, die met hunne plannen het eiland Antekirrta bedreigden, zooals hiervoren reeds met enkele woorden verhaald werd. Namir kende alle zijne gedachten, zoowel als al zijne daden, zelfs de meest laakbare.
Namir, door een gevoel van razernij vervoerd, had hare prooi, die haar ontsnapte, niet willen verlaten. Zij had ook den sprong gewaagd, maar had zich het hoofd op den grond verbrijzeld, zooals dat Sava Sandorf ook wedervaren zoude zijn, wanneer de sterke armen van Kaap Matifou haar niet opgevangen en in haren val weerhouden hadden.
Tegen zes uren ongeveer kwam hij dan ook in het Gouvernementshuis terug, waar hem een keurig diner wachtte, dat tot tegenhanger moest dienen van het ontbijt, des ochtends aan boord van het stoomjacht de Ferrato genoten. Het zal wel niet behoeven verteld te worden, dat de dokter gedurende die wandeling intra et extra muros, binnen en buiten de stad, door Namir gevolgd was.
"Maar vooral waar hij zich bevindt. Dat moet en dat zal ik weten," sprak de Tripolitaan. "Dat is zeer moeielijk, nog moeielijker dan het andere, Sarcany," antwoordde Namir. "Waarom dat?" "Ik heb te Ragusa hooren vertellen, dat hij zich den eenen dag in dit gedeelte der Middellandsche zee bevindt en den volgenden weer aan het andere uiteinde!"
"Ja... Ja..." kreet de ongelukkige misdadiger. "Ja... ja!... ik zal spreken!" "Welnu dan, haast u! Waar is Sava?" "Sava... Sava..." stamelde Silas Toronthal, die slechts met afgebroken woorden kon antwoorden. "Welnu, Sava?... Waar is zij? Geen omwegen, geen onwaarheden. Ik waarschuw u ten beste." "Sava.. in het huis... van Namir... de verspiedster van... Sarcany... Daar is zij opgesloten."
Namir moest toegeven, dat Carpena, bij den thans bestaanden toestand, zeer gevaarlijk kon worden. "Waarom," riep Sarcany uit, "is hij niet in stede van Zirone daar ginds verdwenen! Hij ware beter in den krater van den Etna terecht gekomen!"
Pescadospunt liet zich toen langs de middenzuil, die het booggewelf torschte, naar beneden glijden, sloop kruipende over de marmervloersteenen der galerij, de deur der skiffa voorbij, sloeg den uitersten hoek der patio om, en bereikte weldra het vertrek, waaruit Namir straks getreden was. Het hart bonsde hem in het lijf, van aandoening en gespannen verwachting.
Woord Van De Dag