Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
Maar haar geheele uiterlijk, hare lijdensvolle houding, haar weemoedig gelaat, alles, alles verkondigde, hoezeer zij geleden had! Er was geen oogenblik te verliezen. Dat begreep Pescadospunt terstond. Hier moest gehandeld worden! Inderdaad, de deur was niet op slot gesloten, eene omstandigheid, die het vermoeden rechtvaardigde, dat Namir ongetwijfeld bij Sava zou wederkeeren.
"Welke kansen?" vroeg het jonge meisje, dat de redeneering van den acrobaat moest beamen. "Luister. Eene vraag slechts: Is Namir gewoon den nacht in dit vertrek door te brengen?" "Neen," antwoordde Sava. "Zij slaapt gewoonlijk in haar eigen vertrek, nimmer hier." "Neemt zij de voorzorg, om u hier op te sluiten, wanneer zij voor eenigen tijd afwezig moet zijn?" "Ja."
"Ja, ik zal haar die toestemming ontweldigen!... Laat dat maar aan mij over, Sarcany!" Het was moeielijk zich een meer vastberaden en woester gelaat voor te stellen, dan dat, hetwelk de Marokkaansche vertoonde, toen zij zoo sprak. "Goed, Namir, zeer goed!" antwoordde Sarcany, geheel en al gerustgesteld. "O, gij kunt op mij rekenen! Daarvan zijt gij te goed verzekerd, niet waar, Sarcany?"
Toen alles behoorlijk overeengekomen was, wandelden Sarcany en Namir weer naar de stad terug en namen daar een hartelijk afscheid van elkander.
Hun betrokken gelaat verkondigde genoegzaam, dat zij slechts ongunstige tijdingen mede te deelen hadden. En inderdaad, Sarcany en Namir hadden in gezelschap van een jong meisje, dat niemand kende, reeds sedert vijf weken Tetuan verlaten, terwijl een oude vrouw tot bewaakster van het huis achtergebleven was. Op dien slag waren noch dokter Antekirrt noch Piet Bathory voorbereid.
Haar plan was eenvoudig, zoo eenvoudig zelfs, dat het slagen moest, als haar ten minste de tijd gegund werd, om het ten uitvoer te brengen. En dat zou slechts van de gelegenheid afhangen. Eene verwikkeling verrees evenwel, waarop Namir onmogelijk verdacht kon geweest zijn.
Het eenige, waarop zij te letten hadden, was om in dat gedrang bij elkander te blijven. Gedurende ruim een uur poogden zij in die menigte Namir te ontwaren. Maar te vergeefs. De Marokkaansche vrouw was niet te bespeuren. En Sarcany evenmin. Beiden waren en bleven onzichtbaar. Dat was inderdaad eene teleurstelling.
De karavaan kwam op den 20sten November bij de grenzen van het regentschap aan, na eene reis van ruim zes weken. Dus op het oogenblik, toen dat Ooievaarsfeest met groote plechtigheid en omhaal zou gevierd worden, waren Sarcany en Namir nog slechts sedert drie dagen de gasten van den Moquaddem Sidi Hassan, wiens woning thans tot gevangenis van Sava Sandorf strekte.
In hetzelfde oogenblik sprong de andere op Pescadospunt toe, terwijl Namir het terras opvloog en het overige personeel van den Moquaddem Sidi Hassan zich over de binnenplaatsen der woning verspreidde. Zou Sava Sandorf zich weer laten vatten?... Zou zij weer in handen van hare belagers vallen?
Die twee personen waren onze oude kennissen, Sarcany en de Marokkaansche vrouw Namir. De lezer zal, hopen wij, de bijzonderheid wel niet vergeten hebben, dat de Tripolitaan Sarcany zich op het eiland Sicilië bij Namir moest vervoegen, terzelfder tijd dat de medegedeelde rooftocht naar de Case Inglese ondernomen zoude worden, waarbij Zirone evenwel zoo'n vreeselijken dood vond.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek