United States or Wallis and Futuna ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dicht bij den oever, op een kluitje, stond, insgelijks roerloos en in stomme afwachting, de deftige familie. Ça n'est pas ma faute, est-ce pas, mossieu! Moi faire ce qu'on me commande, est-ce pas? zei de man schuchter-glimlachend, op een toon van spijt en verontschuldiging. En hij wenkte met het hoofd achter zich om naar het kasteel, om te beduiden dat het bevel daar vandaan kwam.

Lavez cette toile ? Dans la rivière, Faites-en, sans rien gâter ni salir, Une belle jupe avec sa brassière! Que je veux broder et de fleurs emplir. L'enfant n'est plus l

Protocole de clôture 1 Au sujet de l'article 4, il est convenu que ceux des pays de l'Union le caractère d'oeuvres artistiques n'est pas refusé aux oeuvres photographiques s'engagent

Que, s'il est exact de prétendre que l'agencement et la composition des tableaux représentés peuvent offrir un caractère artistique, le mouvement dont sont douées les projections cinematographiques n'est pas soit

Ieder heeft daaromtrent zijn eigen oordeel. Daar heb je mijn broeder, n'est ce pas Jeanne, papa wil er niet van hooren of zien?" "Ja tante," zei het jonge dametje. "'t Is ongelooflijk," hernam de dame: "François is er zóó geweldig tegen, dat hij een tooneelist, een voor eeuwig verloren wezen noemt. Maar papa is ook nogal orthodox nietwaar Jeanne?"

En mademoiselle zweeg als Marie; ik waagde eene opmerking over het eigenaardig schoon der duinlandschappen, dat nergens elders wedergade heeft. "Non, Monsieur." "Dus geen gevoel voor natuurschoon," dacht ik. "Il est vrai," zette ik mijne proeve voort; "il est vrai que notre paysage n'est que joli, tandis que les Alpes sont sublimes." "Si, monsieur."

Maar op een nacht was de jongste van de twee broeders weggehaald met groot geweld.... verbeeld u.... zes maanden had hij gelegen in het vuil van een Moorsch cachot.... toegeven natuurlijk.... de losprijs betaald door den oudste.... dat is die zoo rechtop zit.... want de andere, n'est ce pas?.... men kan het hem aanzien.... hij ziet er uit nog comme un chien battu....

Er is veel waarheid in het gezegde van Professor Martins: "ce n'est pas la mer, c'est le mal de mer, qui sépare la France de l'Algérie". Maar men moet de kans van zeeziekte loopen. Hij die op reis tegen eenige moeite en ontbering opziet, blijve liever thuis.

Een landgenoot van hem kwam in de jaren 50, ook een soldaat, en ook uit een "Napoleontisch" leger: uit dat van den derden Napoleon, dat in de Krim had gevochten. Wie weet, had hij niet voor Sebastopol gestaan?, den aanval gezien van "The Light Brigade" en gehoord hoe er gezegd werd: "C'est magnifique mais ce n'est pas la guerre!"

Hij droeg een zwarte vilten hoed met wapperende groene linten, welks hooge bol als een suikerbrood uitliep, en die slechts een veer of eene roos noodig had, om door den eersten Tyroler den besten te worden gemijnd. Zulk een hoed werd toenmaals in Holland noch gezien noch gedragen, dan in kermistijd, en »door 't kermisvolk"; wie er zich buiten die bachanaliën-dagen mee vertoonen durfde, moest òf een brutale opsnijder òf een vreemdeling zijn, onbekend met en onverschillig voor den indruk, die zulk een inbreuk op het alledaagsche bij de bevolking van oud-Nederland moest maken. Deze heeft zich sedert 31 wel aan wat anders moeten gewennen! Maar la question n'est pas l