United States or Dominica ? Vote for the TOP Country of the Week !
Een ding is zeker: de mest van de ossen wordt er niet in aangetroffen; want de voerman van ieder span zamelt zorgvuldig met eigen hand die kostbare zelfstandigheid op; geen mensch komt op het denkbeeld, voor dat doel eenig ander werktuig te gebruiken. De enkele watermolens, waar zuiver meel wordt gemalen, zijn groote zeldzaamheden.
Zij doorloopen ook geene gedaanteverwisseling, zooals de Amphibiën doen. Het reptielenei is ongeveer als het vogelei gebouwd; echter is de schaal niet zoo hard en broos, maar meer buigzaam, doordat er geen kalk in is afgezet. Het ei wordt òf door de zonnewarmte, òf door de in mest of rottende bladeren zich ontwikkelende warmte uitgebroed.
Zij gebruiken ook wel voor het koken van hun zeer eenvoudig potje den mest der ezels en runderen, die ze in de zon laten drogen, welker stralen zoo krachtig door de rotsen worden weerkaatst, dat de hitte in den zomer sterk genoeg is, om die stoffen zoo droog te maken, dat ze als brandstof bruikbaar zijn. "Het eiland is vrij goed bevolkt.
Toen ik haar nu laatst opzocht, stond ze in 'n schuit en schepte mest; ze zei, dat zoo iets heerlijk was;.... er waren meer studenten, geen intiemen;.... ach ja, de eenzijdigheid wreekt zich en geestelijk overladenen gaan in den grond ploeteren." Else keek haar even aan; zei toen verwonderd: "Hè, zoo iets, zoo iets wijs, algemeens, waar haal-je dat van daan?
Het gemalen riet en de bladeren dienen tot mest, om het land vet te maken. Alle de Plantagiën worden door bosschen omringd. Eene meenigte wilde beesten rechten aldaar groote verwoestingen aan: men laat door honden jacht op hen maken, en de Negers dooden ze dikwils.
Tha hja vppa vnfordene skêpa heradon, that thene Mâgy vrdrvnken was, brûde hja hinne, hwand tha stjurar thêra mêst Dênemarkar wêron. Nêi that tha flâte fêr enoch ewêi wêre, wendon vsa stjurar ånd skâton hjara barnpila vppa tha Finna del. Thâ tha Finna thus sagon, ho hja vrrêden wêron, hlip alrik thrvch vr ekkdrum ånd thêr nêre lônger nên hêrichhêd ni bod.
Men kent de vrugtbaarsten daar aan, dat onder eene zwarte, of hoog bruine aarde, uit verrotte planten voortgekomen, en naar mest gelykende, ter diepte van zestien of agtien duimen, een slykgrond gevonden wordt, van eene graauwe of bleek blaauwachtige kleur, overal van gelykzoortigen aart, en die zig zeer gemakkelyk laat omspitten.
Men kan dit echter goeddeels voorkomen, door er geregeld elken winter een dunne laag goed verkruimelden mest over te strooien. Toch is, zelfs bij dezen maatregel, besproeiing in den zomer ver van overbodig, ofschoon dan ook misschien niet absoluut noodzakelijk.
De boer greep een stok, en wilde hem slaan, maar de moeder hield zijn arm tegen, hem smeekende: "Lieve heer och! och! gij doet kwaad, dat gij uw zoon wilt slaan." Toornig schreeuwde Somilet zijn zoon toe: "Jij wilt zijn een vriend van ridderen? Ga heen en pas op het vee, dat uw zorg behoeft. Wilt ge niet achter den ploeg? Ik weet wel werk voor u. Strooi mest op het land."
De op velerlei wijze gebruikte olie wordt licht ranzig en neemt een voor den Europeeër walgenden reuk aan; maar in den jongsten tijd heeft men toch geleerd, haar beter te behandelen en voor kunst en nijverheid dienstbaar te maken. De uitgeperste kern geeft dan nog het beste veevoeder en mest den akker. De harde kokosschil is bij de ruwere stammen de gewone drinknap.
Woord Van De Dag