United States or Libya ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dan zou ik van me af kunnen schudden de Indische sfeer van matheid en loomheid en illusieloos leven die me te pakken kreeg en weer wakker kunnen worden voor het hoogere, het betere, van Europa's leven en natuur, 'k Zou van Indië weer langzaam kunnen herstellen, van dat land welks rijk bezit we betalen met zoo veel ziele- en geesteslijden van duizenden onzer.

Maar alle streven, om u, goedgunstige lezer, de prachten, waardoor Anselmus omgeven was, ook maar flauw in woorden af te beelden, bleef tevergeefs. Met weerzin onderging ik de matheid van elk beeldend woord. Ik gevoelde mij bekneld in de armoede van het kleinzielig gewoonteleven, ik werd krank van kwellende misnoegdheid, als één die droomt sloop ik rond.

Zij vroeg 't den grond, den vetten natten grond zij keek voor zich uit naar de roode huizen, zij vroeg 't den hemel, grijzig wit en warm. Zou ze kunnen? zou ze met al de mannen kunnen uitgaan en strijden en nieuw worden? Over haar huid viel neer een doffe matheid, zooals over een jongen valt die man wordt. 't Is geen zwakheid, het is nieuwheid maar.

Dat was een geslenter en geslof over de trappen, een even stilstaan in de gang en weêr in de binnenkamer en er weêr uit, dat niet langer duren kon. Hij kreeg een zekere matheid door zijn leden. Hij dacht aan zijn mijmerijen over huwelijksgeluk, die zich een voor een hadden opgelost in de eentonigheid der witte muren van den gang en in de donkerte van de ziekekamer.

Vincent scheen echter geen anderen indruk te krijgen, dan dien van een rustig bien-être; hij liet zich met een zucht op de sofa neêrzijgen, in zijn gewone matheid, en deed Eline eenige onverschillige vragen over de kennissen, die hij zoo even had afscheid zien nemen. Terwijl zij hem antwoordde, gevoelde zij een groote sympathie voor haar neef in zich opwellen.

Het raakte slechts de oppervlakte van haar bestaan en in de laatste jaren van haar leven te Petersburg beving haar dikwijls te midden van bals en partijen een gevoel van matheid en verveling als van het gelijkmatig ronddraaien van een wiel. Maar sedert haar reis naar Moskou was dit plotseling anders geworden.

De vogelen hernieuwden het lied, dat zij den vorigen avond door matheid waren gedwongen af te breken, en koesterden hunne beregende vleugelen in de warmte der zonnestralen, wier verschroeijenden gloed zij gisteren onder de schaduw van het geboomte hadden ontdoken; de bloemen, door den plasregen neêrgebogen, waagden het op nieuw hare kruinen omhoog te heffen; en het geboomte spreidde weder zijne bladeren uit, die den vorigen dag slap hadden neêrgehangen.