United States or Slovenia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Marcel laat de bagage opstapelen, zoodat wij hoog genoeg boven het water kunnen plaats nemen; wij zetten ons boven op eene kist, met het aangename vooruitzicht, den gansenen nacht aan wind en regen te zijn blootgesteld. Onze muilezeldrijvers liggen in het water en houden een wakend oog op de muildieren, uit vrees dat de in de nabijheid gelegerde stam ons kamp zal aanvallen.
Zoodra Marcel binnentrad, deed de zieke een poging om op te staan, maar zonk weldra al zuchtend op de dekens neer.
"Mijnheer," zeide hij tot Marcel, "het is vandaag de negende April achttien honderd en veertig ... het is modderig op straat, en Z. M. Louis-Philippe is nog steeds koning van Frankrijk en Navarre. Lieve Hemel," riep vader Durand uit, toen hij zijn ouden huurder zag, "daar heb je mijnheer Schaunard. Hoe bent u hier gekomen?" "Per telegraaf," antwoordde Schaunard.
"Je kunt toch niet zoo in je roode trui en met je sjouwerspet op gaan dineeren." "Ik zal van Rodolphe of Colline een pak leenen." "Jeugdige dwaas! Ben je vergeten, dat wij den twintigsten van de maand voorbij zijn en dat om dezen tijd de kleeren van die heeren bij oom Jan logeeren?" "Maar ik zal toch vòòr vijf uur wel een zwart pak vinden," zeide Marcel.
Eindelijk kwam Marcel toch in zoo verre bij, dat wij Sarvistan konden verlaten. Drie uren lang voerde onze weg door eene woeste vallei, met hoog gras en struiken begroeid, en waarin zich de indrukwekkende bouwvallen bevinden van een paleis dat in voorkomen veel overeenkomst heeft met de oude mongoolsche moskeeën.
De Padri, Marcel en ik klauteren met moeite omhoog langs de ladder, waarvan de sporten meer dan vijftig duim van elkander verwijderd zijn; terwijl onze geleiders als katten van het eene plat op het andere springen. Nauwelijks hebben wij den top van de ladder bereikt, of wij moeten ons wagen op smalle balken, over kleine gebroken koepeltjes gelegd.
"Waarachtig, dat is waar ook," zeide Schaunard. "Maar," voegde hij er melancholiek aan toe, "er is geen enkele aanwijzing, dat ik vandaag of morgen of wanneer ook mijn vijf-en-zeventig francs zal vinden." "Maar wacht even," riep Marcel uit, "ik heb een idee." "Laat hooren," zeide Schaunard. "De zaak staat zoo: wettelijk behoort de woning aan mij, omdat ik een maand vooruit betaald heb."
En hij gaf de pet aan Baptiste terug. "En toch heeft die ongelukkige ons fortuin verkwist," zeide Rodolphe, toen hij den armen Baptiste zag weggaan. "Waar dineeren we vandaag?" "Dat zullen we morgen weten," antwoordde Marcel.
De blik van Marcel beteekende: Musette, die van Rodolphe: Mimi. "Er ontbreken vrouwen," zeide Schaunard plotseling. "Wil jij voor den duivel je losbandige taal wel eens voor je houden? We hadden toch afgesproken, dat er niet over liefde gesproken zou worden!" brulde Colline. "Daar schift de jus van."
Toen Marcel zich weer beter gevoelde, wilde hij volstrekt naar Firoez-Abad gaan; wij hebben ons op weg begeven en zijn gister in den namiddag hier aangekomen. De weg liep voor een deel door eene bij uitnemendheid vruchtbare en waterrijke streek, zoo goed bebouwd en zoo rijk aan houtgewas als ik nog bijna nergens in Perzië had gezien.
Woord Van De Dag