Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
Marcel legde toen uit, wat er dien ochtend, toen hij was komen verhuizen, tusschen hem en den huisbaas was voorgevallen. "Derhalve," zeide Rodolphe, "heeft mijnheer volkomen gelijk, wij zijn zijn gasten." "Pardon, u bent hier thuis," antwoordde Marcel beleefd. Het kostte echter ontzaglijke moeite, om Schaunard aan zijn verstand te brengen wat er gebeurd was.
Methusalem was naar de laatste mode van vier jaar geleden en schreeuwend groen van kleur. Marcel echter beweerde, dat hij er bij kunstlicht zwart uitzag. Vijf minuten later was Marcel met zijn toilet klaar; hij was met den meest volkomen slechten smaak gekleed: precies een kladschilder, die voor het eerst in de wereld gaat.
"Hoor hem eens aan," zeide de concierge, "u bent nog de oude grappenmaker!" "Durand," zeide Marcel, "ik houd er niet van, dat de livrei zich in mijn gesprekken mengt; je gaat naar het dichtstbijzijnde restaurant en laat een dejeuner voor vier personen boven brengen. Hier heb je de spijskaart," voegde hij eraan toe, terwijl hij hem een stukje papier met het menu erop gaf. "En een beetje vlug."
Nooit in der eeuwigheid!" "Maar dag in dag uit sidder ik van angst, dat ik je verliezen zal." "Je zoudt me nog veel eerder verliezen, wanneer ik je vrouw was," antwoordde Musette. "Laten we er niet verder over spreken. Trouwens ik ben niet vrij meer ook," voegde zij eraan toe en dacht bij die woorden ongetwijfeld aan Marcel.
Eindelijk had de Voorzienigheid medelijden met hem en kwam hem op de volgende wijze te hulp. Toen hij op een goeden morgen toevallig bij zijn vriend Marcel, den schilder, ging dejeuneeren, vond hij hem in gesprek met een dame in den rouw.
De robe van dit duivelsche paard werd door Marcel gebruikt voor alle proefnemingen, die hij op het gebied van coloriet deed, en hij noemde het in vertrouwelijke gesprekken de "synoptische tabel der fijne tinten," omdat hij met het spel van licht en schaduw op die plaats de meest verschillende kleurencombinaties wist aan te brengen.
"Anderzijds," ging Marcel voort, "streeft deze arglistige sterveling, welke door Colline beschermd wordt, misschien slechts met misdadige gedachten naar de eer, om in onzen kring opgenomen te worden.
Na het ontbijt gingen wij ons dagelijksch bezoek brengen aan ons stoombootje: als naar gewoonte lag het eenzaam en verlaten. Van de wandeling teruggekeerd, ging Marcel zijne opwachting maken bij den sheikh, en vroeg hem, of hij er wel aan dacht, de boot in orde te laten brengen.
"En dat dan," ging Schaunard voort, terwijl hij op den met sterren en loovertjes bezaaiden rok, die over een stoel geworpen was, wees, "dat is ook zeker mijn ambtsgewaad niet?" En hij keek Marcel uitdagend aan. "En dat dan," vervolgde Schaunard en trok het deurwaardersexploot, waarvan hierboven sprake was, van den muur.
Kom morgen maar terug." Het gezelschap Bosquet zag zich dus genoodzaakt elkaar hun liefdesavonturen te vertellen of piquet te spelen. 3o. Uit het oog verliezend, dat een café een openbare plaats is, heeft mijnheer Marcel zich de vrijheid veroorloofd er zijn ezel, zijn verfdoos en alle verdere schildersbenoodigdheden heen te brengen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek