Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 oktober 2025
In de eene hand hield mijnheer Gillenormand de overjas, in de andere het zwarte lint en riep: "Victorie! wij zullen het geheim ontdekken! eindelijk zullen wij er achter komen, eindelijk zullen ons de tochtjes van onzen losbol duidelijk worden! de roman is ons. Ik heb het portret!" Inderdaad, een zwart sagrijnen doosje, in den vorm van een medaillon, hing aan het lint.
"Ik zou gaarne met u gaan, maar de losbol Guido Amati, verschijnende in de gedaante van Andrea Blanco, kapitein van een koopvaardijschip, zou Niklaas Bodé Volckers de oogen wel eens kunnen openen. Maar gij staat op heete kolen. Dus goedennacht en vaarwel." "Ja, ik moet Mina spreken. God weet, wat mij in Brussel kan overkomen. Ik moet echter ook voor u zorgen.
"Welk een losbol!" riep tante. "Ja, uw neef is zoo ordelijk niet als gij. Begrijp eens: den nacht in een diligence door te brengen!" "Evenals ik." "Ja, maar bij u is het dienstplicht, bij hem losbandigheid." "Duivels!" zei Théodule. Nu gebeurde er iets buitengewoons met de oudste juffrouw Gillenormand; zij kreeg een inval.
Ik was nog geen week in Brussel, of men vertelde in de stad, op zulk een wijze, dat het mij ook wel ter oore moest komen, dat in plaats van zóó te leven, dat gij spoedig den rang zoudt verwerven, die u tot den mijne zou maken, gij vergeten waart dat ik u mijn hart had gegeven, en dat gij leefdet niet als als een edelman, maar als een losbol, nog erger dan dat, als iemand, die niet om mijn liefde gaf.
De dochter was streng opgevoed en deugdzaam, maar haar broer was, welke moeite men zich ook voor hem gegeven had, een jeugdige losbol. Soms kwam hij in twee of drie dagen niet thuis en als zijn vader hem dan bij zijn terugkomst verwijten deed, antwoordde hij op zoo hoogen toon, dat de grijsaard zweeg. Op een goeden dag zei mijn meester: "Scipio, mijn zoon Gaspard doet mij veel verdriet aan.
Zijn boogschutters bemoeiden zich nu met de door ons doodgewaande mannen en het bleek, dat het een groot losbol was met zijn knecht, beiden dronken als een kanon. "Mijne heeren," riep een der mannen, "ik herken hem. Het is seigneur Guyomar, rector van onze universiteit, ondanks den toestand, waarin gij hem nu ziet, is hij een groot personage, een buitengewoon genie.
Een denker, een geleerde, een dichter, een kunstenaar, een ambtenaar, een koopman, een militair, een werkman, een monnik, een losbol, een speler, een dief, een boosdoener, dragen allen op hun gelaat en in hunne wijze van zijn, de ondubbelzinnige uitdrukking van hunne plaats in de maatschappij. Dikwijls vindt men in de maatschappij wezens, wier hersenen afgestorven schijnen.
"Adellijke losbol," "gewetenlooze meisjesverleider," "slachtoffer," dit alles klinkt melodramatisch. En ik laat het met voorbedachten rade zoo klinken, om mij even door u, o moderne jongelingschap, te laten uitlachen. Gij zijt er overigens in voortreffelijk gezelschap mede.
Ik zag, hoe Amelia bleek en ontsteld was geworden door de gemeenzame toespraak van den vrijpostigen losbol: en ik wist nog niet, welke houding ik moest aannemen.
"Ik had zeer veel moeite om haar gunstig voor u te stemmen. Zij was verbolgen op u. Ik weet niet wie u bij haar als een losbol heeft voorgesteld, maar vast staat, dat iemand u bij haar heeft zwart gemaakt; gelukkig heb ik u kunnen verdedigen en zoo den slechten indruk kunnen wegnemen, dien men haar van uw leven had gegeven."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek