United States or Liechtenstein ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar helaas! daar stiet 't uitzettend vet tegen den band ... met zulk een kracht, dat 't ijzer begon te kraken. Toen riep Stokkum in doodsangst, bedoelend, dat hij nog een band wilde hebben ter versterking van den eersten: "Nog één 'r um. Nog één'rum." En sinds dien heet de plaats, waar dit gebeurde: Eenrum. Eindelijk verlieten de drie vrienden het dorp, waar zij het zoo goed hadden getroffen.
De lucht bij dage is rein en stil, zoo stil, dat de windmolens, die niet kunnen draaien, hunne ontbloote zeilen als naakte geraamten onbeweegbaar over het landschap uitsteken. De gele bladeren der boomen vallen traagzaam neder, met een licht geruisch gelijk een weemoedigen zucht, en kraken onder den voetstap.
Maar mijn min of meer besluiteloos karakter gedoogde niet, dat ik den opvliegendste van alle professoren iets onder het oog zou brengen. Ik maakte mij dus gereed om voorzichtig naar mijn bovenkamertje te wijken, toen de huisdeur op hare hengsels knarste, zware voetstappen de houten trap deden kraken, en de heer des huizes, de eetzaal doorgaande, terstond zijn studeervertrek binnenstormde.
De machtige adem van den noordoostpassaat doet de kruinen der woudreuzen wuiven, hun takken kraken en hun stammen trillen in deze echt West-Indische wildernis. Orkanen zijn er niet zeldzaam; aardbevingen en stormvloeden kwamen er meermalen voor.
Maar terwijl de schommelstoel maar altijd door blijft kraken, hoort ze plotseling een geluid alsof de piano met haar klachten spot. Ze houdt op, midden in een maat.... Ze staat op en kijkt naar den schommelstoel. En in 't volgend oogenblik ligt ze bewusteloos op den grond. Want 't was haar man niet, die daar zat; maar een ander.
In den nacht van 18 op 19 Maart hadden wind en regen de feestcommissie reeds doen voorhoofd-rimpelen. Op Woensdag den 19en Maart floot de Libeccio met zóóveel kracht, dat hij de palen der tribunes aan zee deed kraken of neerwierp, het blauwe doek ter wering van 't zonlicht vaneen scheurde en ginds en her in flarden deed vliegen hoog door de lucht. De regen viel steeds bij stroomen.
Jaag' de Bard naar rijker kronen Dan de wufte jeugd hem gaf, Dwing' hij door zijn toovertonen Zelfs den wijze een glimlach af: Nooit, hoe fier zijn lauwren kraken, Zal hij weêr de weelde smaken, Die zijn eerste Lied hem schonk, Toen het roosje op haar kaken, In hare oogen 't traantjen blonk!
Het was danig stil op het land, de vrouwen zwegen, en alleen het kappen en kraken van het hout ging een eindeken door den mist. Men kost over de Nethe niet zien, zoo hevig had de smoor de wereld omhuld. Een witte nacht. De boomen in den hof stonden daar grijs en triestig als nuttelooze dingen. Vaag lijk een spook ging er een vent, met een zwarten hond achter hem, voorbij de haag.
Eindelijk, eindelijk hoorde zij het kiezel kraken onder de hoeven der paarden, het rijtuig nam een draai, toen nog een en ... stond stil voor een groot, fraai gebouw, het kasteel Balvourneen. Hedwig knipte met de oogen, zoo verblindend was na de grijszwarte duisternis buiten, de glans van het licht in de smaakvol gemeubelde vestibule, waar Mr. Balvourneen haar thans bracht.
Hierop was een ontzettend donderen en kraken gevolgd, en hij had daaruit vermoed, dat er een eiland of anders een stuk land gebarsten was. Kort daarop, toen hij dichter bii den mond van Straat Soenda was gekomen, was hij gewaar geworden, dat genoemd eiland Cracketow gebarsten was en dat zijn vermoeden hem niet bedrogen had.