Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
De soorten, die in de keerkringslanden wonen, worden aanhoudend vervolgd door de groote leden van de familie der Katten en Honden, die soms een groote slachting onder de zwijnenkudden aanrichten. Vossen, kleine Katten en Roofvogels durven alleen biggen aanvallen; zij doen dit steeds met groote voorzichtigheid, daar de zeug haar kroost krachtdadig weet te verdedigen.
In Buenos Ayres wordt de Rattenbever meestal met bepaaldelijk voor dit doel afgerichte Honden gejaagd; deze zoeken het dier in 't water op en brengen het binnen het schot van den jager, of dooden het zelf, hoewel het groote Knaagdier zich moedig en krachtdadig te weer stelt. Op de ondiepste gedeelten van de plassen, waarin het zich ophoudt, en vóór zijn hol plaatst men klemmen.
Wanneer zelfs mijn betrekking als zoon van den Hoofdschout mij niet verbood, krachtdadig voor u werkzaam te zijn, zou niet de zorg voor ons beider goeden naam mij van alle dadelijke bemoeiingen in deze moeten doen afzien, ten einde den laster geen stof te geven om iets schuldigs in mijn deelneming te vinden?"
"Laat af, laat af!" riep de engelreine Adelgonde, terwijl zij zich met schier bovennatuurlijke krachten uit den arm zocht los te rukken, dien de ellendeling reeds om haar slanke leest geslagen had: "Heilige Vader! sta mij bij!" gilde zij, zich krachtdadig verwerende.
Hoewel zij soms, na aangevallen te zijn, blijken geven van moed, die zelfs in wildheid ontaarden kan, hoewel zij zich in dit geval krachtdadig en niet zelden met goed gevolg verdedigen , doen zij echter over 't algemeen slechts weinig schade aan hun vreeselijksten vijand, den mensch.
De goudzoeker is geen communist, maar echter van harte een democraat. Zoo hij u veroorlooft het door u gegraven gat te behouden, zal hij er zich echter krachtdadig tegen verzetten, zoo gij u van zekere uitgestrektheid of van een geheel veld wilt meester maken. Voornamelijk omdat de Chilianen en Mexicanen in dienst van maatschappijen getreden waren en niet regtstreeks voor zich zelven werkten, verzetteden de Amerikanen zich tegen hen en verjoegen hen van de mijnen. Ten slotte veranderde deze twist van karakter en werd een volkshaat. Zelfs wilden eenige benden Amerikanen, die van den Oregon gekomen waren, allen wegjagen die geen Engelsch spraken. Er was een oogenblik dat de talrijke Franschen werkelijk in gevaar geraakten en op zelfverdediging bedacht moesten zijn. Er woonde toen onder de Fransche landverhuizers een jong Vendeeër, die eerst onlangs van Otaheite was gekomen, waar hij als luitenant bij de mariniers diende. Op de eerste tijding der Februarij-omwenteling had hij zich gehaast een verlof te vragen, als reden opgevende dat zijn geweten hem niet veroorloofde onder eene regering te dienen, wier beginsel in strijd was met zijne familie-overleveringen en met zijne eigene begrippen. De gouverneur Lavaud, die zijne openhartigheid prees en zijn verdiensten op prijs stelde, had hem een verlof van eenige maanden toegestaan. De jonge Vendeeër maakte er gebruik van om zich naar San Francisco en van daar naar de mijnen te begeven waar hij begon te graven te midden van 500
Tevens installeerde hij den jongeling als baas van de werf, en beval aan het werkvolk hem als zoodanig te gehoorzamen. Hij liet daarbij duidelijk doorstralen, dat het de Prins was, die tot dat alles krachtdadig had medegewerkt en dat de benoeming van den voormaligen meesterknecht grootendeels aan Zijne Hoogheid was te danken.
Wij vinden het beschreven hoe deze strijd met zegen werd bekroond, en Nederland, getrouw aan de les door den grooten Zwijger gegeven, ook in dezen eensgezind tot onderling geluk krachtdadig heeft samengewerkt.
Hij had in de tegenwoordigheid des Konings een zijner dienaars durven wonden: dit was een feit dat haar krachtdadig in haar wraakzuchtige ontwerpen mocht dienen. De Koning kon zijn ontroering en droefheid niet bedekken en wilde tegen de begeerte zijner trotse gemalin de troon en de zaal verlaten.
Toen hij het volk samengeschoold zag, spoorde hij het aan de kerk te verlaten, maar zoo weinig krachtdadig, dat slechts enkelen henen gingen; de anderen spraken: Eerst moeten de kanunniken de vespers zingen, ter eere van Maaiken. De markgraaf sprak: Er wordt niet gezongen. Dan zullen we zelven zingen was het antwoord. Zoo deden zij in de zijbeuken en omtrent het portaal van de kerk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek