Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 22 november 2025


En daarom ook ontmoet men in het land der vroolijke klompen en der mooie boezelaars zooveel groote meisjes, die als kinderen van Kate Greenaway gekleed gaan, en die veel te ernstig kijken, als ze naar huis gaan van een zitje bij het teekenen van een aquarel of van een levendige vlinderjacht.

Evenmin kende ik de personen, die mij omringden: een man in een grijze jas en op gele klompen; drie of vier kinderen, waaronder een meisje van vijf of zes jaar was, die mij met de grootste verbazing stond aan te staren; het waren zonderlinge sprekende oogen. Zij verdrongen zich om mij heen. Vitalis? vroeg ik. Hij vraagt naar zijn vader, zeide een meisje, dat de oudste der kinderen scheen.

Hij kon daar zoo meedoogenloos met ons staan spotten, bewerend dat wij knoeiers waren, dat wij niets van 't schaatsenrijden kenden en hij ging weddenschappen met ons aan, dat hij, zonder schaatsen, op zijn klompen, vlugger den vijver om zou toeren dan wij op onze ijzers.

Na langdurige nasporingen vonden zij zijn klompen, zijn scheede en zijn zwaard; maar de scheede was gebogen als het gekromde hengsel van een theeketel. Nauwelijks hadden zij die treurige ontdekking gedaan, of zij zagen ook den gordel van Kiuchi, die in drie stukken was gesneden. Tegen middernacht hoorden zij, die aan het zoeken waren, een vreemd geschreeuw, een stem, die om hulp riep.

Toen dominee James de zoden omspitte, had de warme zon haar ontdooid en haar de lenteboodschap gebracht en ze kropen onmiddellijk naar de oppervlakte, zoo van nieuw leven vervuld, alsof ze het laatste halfjaar niet als klompen zonder gevoel bevroren waren geweest.

Heb medelijden met u zelven, rampzalig kind, nog zoo jong, dat geen twintig jaren geleden nog een zuigeling waart, en waarschijnlijk nog een moeder hebt. Ik zweer u, hoor mij aan. Gij wilt fijn, zwart laken, verlakte laarzen dragen, gekapt en geparfumeerd zijn, de vrouwen behagen, bekoorlijk zijn? Men zal u het hoofd kaal scheren; gij zult een rood buis en klompen dragen.

't Is het danklied waarmede de avondles wordt besloten..................... ....... ................................. Nietwaar, daar is iets treffends in? Nu hoort gij een gerommel alsof klompen op vloersteenen in beweging komen.

Ze zitten te praten of loopen op klompen rond, slap en lui, tot de klok van den afslag hen roept en, als het ware, verzamelen blaast. In zijn buitensporig wijde broek, zijn buis en das en bontmuts, heeft de visscher uit Volendam iets aparts, dat niet te beschrijven is.

Maar Hans had hierin in 't geheel geen lust, tot eindelijk mevrouw Van Brakel meeging. Een hartelijk gelach weerklonk, toen Hans na een tien minuten als boertje met lange broek en klompen aan weer in den tuin verscheen. "O, "onmogelijk" leuk, onmogelijk," gilde Door.

In zulke opgewonden stemming vinden hem de vrienden, na acht maanden scheiding, die hem komen vragen om in hun naam het woord te voeren bij het graf van een gestorven kunstenaar. Hij zal voor een dag zijn klompen verlaten en weer een artiest zijn. Bij de opene groeve, wanneer de officieele personen reeds willen weggaan, wordt hij vooruit gedrongen en vindt hij roerende woorden.

Woord Van De Dag

kei

Anderen Op Zoek