Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
FURSTENBERG kon de kleurstof niet uit de wei afscheiden; verdampte hij de vloeistof, dan veranderde de blaauwe in eene helder roode kleur; 5º. bijtende kali en bijtende natron veranderen de blaauwe in eene roode kleur; bijvoeging van zuren doet de oorspronkelijke tint terugkeeren. Salpeterzuur vernietigt de blaauwe kleur, zoutzuur niet.
Toen, terwijl mijn blikken gleden Over wangen, hals en haar, Zei ze, en deed wat ontevreden: "Zeg, waar kijk je toch zoo naar?" Ik nu, staarde, licht verlegen, Wat te zeggen? naar den grond. "Waarom heb je een kleur gekregen "Vondt je iets aan mij, dat niet stond? Heel haar wezen werd zoó plagend, Zoó vol tergende overmoed, En zij wist zich zoo behagend In haar zomersche overvloed,
Wel, is het mogelijk! als men van den wolf spreekt.... maar waarom kleur je zoo. Clara? Clara. Louise. En gij ook, Caroline! zoo waar ik leef. Caroline. Ik? Maar wat meen je toch? Je kleurt zelve het meest van ons drieën. Louise. Wel geen wonder! dat zal ik u dadelijk zeggen. Ken je dien Officier? Caroline. Het is de Heer van T., die hier in garnizoen ligt. Louise. Wel nu!
Het is een wonderlijke kleuring van de wereld, dat beeld van de maatschappij gedragen door het ridderideaal. Het is een kleur, die niet goed houden wil.
Ordening van dezen ganschen ommegang en zijne indeeling in tien valleien, genaamd Buidelen des kwaads. De eerste Buidel; met de vrouwenverleiders. De tweede Buidel met vleiers en vleisters. 1 Er is een plaats in de Hel, genaamd de Buidelen des Kwaads, geheel van steen van de kleur van ijzerroest evenzeer als de cirkel, die haar van rondom omgeeft.
Vroeger zag de melk wit of geelachtig wit, nu heeft zij een blaauwachtig witte tint. Laat men de melk staan, opdat zich de room zal afscheiden, dan erlangt men slechts een dun laagje geel gekleurd vet; de onderstaande melk is blaauw van kleur.
"Kijk nóu 's," stootte Go haar opeens aan, toen ze vlak bij college waren: Louis Hoefman stond met 'n kleur op z'n triestig gezicht bij 'n boom en gooide armen vol naar Lize, die meer perplex dan geërgerd zich omgedraaid had, om te vragen, wat 'm bezielde, en nu de vochtige sneeuwmassa vlak in 't gezicht kreeg, terwijl de aanvaller, als ontzet over z'n eigen stoutmoedigheid, z'n hoed voor haar afnam, maar toch weer 'n nieuwe bal pakte.
Wat toon en kleur en leven aan dat landschap geeft, dat zijn de schakeeringen en spelingen van het licht bij dezen vochtigen, wazigen dampkring, die overal de scherpe lijnen en omtrekken verzacht, het verschiet in doorschijnenden nevel doet wegdoezelen, en bij elke vluchtige wolkschaduw tooverachtige tinten en tonen te voorschijn roept.
Zij hebben een tamelijk gelijkmatige, blauwachtig grijze kleur, die op den rug en de zijden een weinig donkerder is dan aan de onderzijde van den romp. De borstels zijn geelachtig. De eerste, nauwkeurige berichten over dit dier danken wij aan A. Von Humboldt.
Zoet streelde het luisterend oor De wondere zang van golven en winden, "De heele, heele wereld door Zullen verwante zielen elkaar vinden!" Zij zien op geen kleur, Noch rang, noch stand, Maar reiken onder alles Elkaar de hand! En hebben ze elkaar gevonden, Dan laten ze niet meer los de band, Die hen verbindt. En blijven door alles Heen, elkaar trouw, trots tijd en afstand.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek