Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 oktober 2025
Maar wat van Sterkenrug deed, dat was nog 't aardigst van al. Eerst riep hij al de dwergjes, die op 't bal waren, bij zich. Toen ging hij een beetje voorover gebogen staan. En toen moesten al de kaboutertjes op zijn breeden rug klimmen. Langs en over elkaar heen klauterden ze naar boven. 't Werd een hooge toren van kleine mannetjes, allergrappigst om te zien.
Onze verschrikte en beangste paarden klauterden, als met wanhopige drift, tegen de in stroomen veranderde paden op, lieten zich langs de doorweekte hellingen afglijden, wierpen zich te midden van de dennentakken, die ons in het gezicht sloegen, en toen de weg geheel onkenbaar werd, waadden zij blindelings voort door de steeds klimmende wateren der beek.
"Boven! Boven" jammerde zij. Wij klauterden den rechten steektrap op en daar, onder de pannen, op den houten vloer, tusschen twee beddebakken, in den flauwen schijn van een kaars, lag een man met rood-gezwollen gelaat de tong reeds uit den mond, met de koord die aan de zolderkram moest gebroken zijn diep in de vleeschen van den nek. Een stuiptrekking bewoog de beenen.
Maar Johannes vatte zijn geleider stevig vast en toen klauterden zij tusschen de hooge halmen aan land. Johannes meende wel, dat hij kleiner en lichter was geworden, maar dat was misschien verbeelding. Toch herinnerde hij zich niet dat hij ooit tegen een riethalm had kunnen opklimmen. 'Let nu goed op, zei Windekind, 'nu zult ge iets aardigs zien.
Plof! daar viel de eerste kogel en vier jongens klauterden de hoogte op. "Wacht," riep ik, "'k zal je leeren mij aan boord te klampen! Holland! Holland! Kom hier, als je durft!" "Spanje! Spanje!" klonk het van beneden. Plof! Alweer een kogel net tegen mijne beenen.
Maar de allergrootste waaghalzen verlangden dat ik, wanneer zij eenmaal het hooggebergte van mijn hoofd hadden bereikt mijn arm nog in de hoogte zou steken, dan klauterden zij ook nog daarop en gingen dan op mijne vingertoppen staan.
Nu konden ketenen noch tralies hen vasthouden; de ontvluchte gevangenen, die alles hadden doorgezaagd, lieten zich van den toren naar beneden en klauterden langs een geitepad naar het dal, om de vrijheid te erlangen.
"Die vooronderstelling bleek juist te zijn, want het rook eindelijk naar rook, en op de hoogte van den oever zagen wij een flauw licht als van een brandend vuur, welks schijnsel door kreupelbosch en geboomte dringt. Wij klauterden naar boven en zagen nu het vuur vóór ons. Het brandde voor een blokhuis, en om de vlam heen zaten de rafters, een twintigtal, juist zoowat als wij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek