Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
En toe dacht ik zoo op ees an de scholte en an de motte, die 'k wat veur zul zingen, en an de vosse-jagt. »Apperoppo zee ik vangt ze der nog wel is wat?" »Och man! dat geet slecht, de menschen wilt de kerke neet meer in!"
Gods kerke de Bruid recht, 't lichaam Christi eenpaar Van Christo, haren echt , werd zij zalig naar reden, Zeer lieflijk hij beslecht al haar zaken eerbaar, Mint, naar reden en recht, alleen zijns lichaams leden, Die al ter Bruiloftsfeest lieflijk werden gebeden, Verkoren volk alleen, uit goedaardig geslacht; 't Bruiloftskleed zij ontfaân door dezen Vorst vol vreden, Zijn' Bruid wordt bovenal aldaar waardig geacht, Zittend' in Haar Troon na de genooden wacht , In witte zijd' gekleed, met paarlen fraai behangen; Een kroone zij ontvangt, van den Bruid'gom gewracht , Een Trouwring, haar bedacht, Zijns geests, heeft zij ontvangen.
Zij vindt daar al heure vrienden en magen terug, behalve diegenen, die de aflaten en Onze Moeder de Heilige Kerke versmaadden en branden in het diepste der helle. En dat voor altijd, altijd, altijd, in de eeuwigheid der eeuwigheden. Maar de andere ziele, zij is bij den Heere; zij verkwikt zich in welriekende baden en knabbelt kandijsuiker.
Wij lezen daar: Tot u quam op dien nacht besien Die heilege kerke ende al om dien In eens droefs wijfs gelike, Die u clagede droeffelike, Datmen hare onrecht dede Ende nam hare ervechtechede. Zoo kwam de romanlectuur, waartegen hij met zooveel nadruk gewaarschuwd had, MAERLANT toch nog ten goede in zijn strijd tegen de geestelijkheid.
En ook die éene stem, die zich uit aller keel saampaart en als met éen akkoord door de velden dreunt, heeft zij geen sprake voor de kerke Gods, dat ook zij in veel hooger zin als met éen stemgeluid en in éen heilig akkoord haar lofpsalm voor haar God heeft te jubelen?
"Op 't kerkhof "Eik-en-Duinen" Rijst aan uw linkerhand Het muurstuk van een kerke, Verbrok'lend te allen kant; Een enkel poortje als doorgang Bleef in den muur gevest, En boven op de spitse Heeft de ooievaar zijn nest. 't Klimop weeft om de steenen Zijn altijd glanzend loof En donzig mos tiert welig In elke spleet en kloof." Ant. L. de Rop.
Wij zijn de graaf van Holland! Wij zijn de graaf van Holland! Het overige is een kwade droom." Zijn oogen schitterden. "Vertel ons, gemalin, wat doet de graaf van Holland den heelen dag?" "Weet ge dat dan niet?" berispte ze hem. "Eerst behoort ge ter kerke te gaan, en na den noen moet ge rechtspreken." "En dan?"
's Zondags, bij de eerste uchtendure, gingen Ursule en Rik naar de kerke. Dichte te noentijd was 't de beurt van Goedele en haar vader. Zoo was de gewone gang gedurende vier jaren en heel zelden werd er eene verandering aan toegebracht. De menschen babbelden ondereen. 't Is een spokige femilie, zeiden ze.
Maar meest ging in de dorpen de optocht te voet en het was dán, gelijk natuurlijk is, dat de taaiheid van oude gebruiken zich openbaarde. In Drenthe ging de bruidegom met zijne verwanten naar het huis der bruid, vroeg haar buiten te komen en daarna toog de blijde stoet, soms de speellui voorop, ter kerke.
"Ja, wat ziet men in Vlaanderen, in Gelderland, in Friesland, in Holland, in Zeeland? Wederdoopers, vrijheidsapostelen, die leeren dat alle dienstbaarheid strijdig is met het woord Gods. Zij liegen, die stinkende ketteren; wij moeten ons onderwerpen aan onze Heilige Moeder, de Roomsche Kerke.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek