Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Dit plekje van het huis, waar ze bijna niemand toeliet, leek evenveel op een kapelletje als op een bazaar, zooveel devotie-dingen en zooveel rommel waren er bijeen. De deur ging moeielijk open, omdat er een groote kast in den weg stond. Tegenover het venster aan de tuinzijde was een zolderraampje dat uitzag op de plaats vóór het huis.
Daarna reden ze langzaam, met een kort gekraak van de kast en lange klachten van de wielen, tot midden achter het huis, voor een oude stoep met door den regen versleten treden.
Uw geheugen schijnt u ontrouw te zijn, want dáár," en zij wees op de geel geverfde kast: "dáár zijn de stukken die tegen U zouden kunnen getuigen. Als ik hier van gebrek omkom, zal úw lichaam reeds tusschen lucht en aarde gedwarreld hebben, en mogelijk zou dit voor mijn zondige ziel in het loutervuur van een groote waarde zijn."
De prachtigste van alle straten was als het ware uit den grond opgerezen, sedert Rudy hier als knaap geweest was; het scheen hem toe, alsof zij ontstaan was uit al de lieve huisjes, die zijn grootvader gesneden had en waarmee de kast te huis opgevuld was, alsof deze zich daar neergezet hadden en krachtig opgegroeid waren, evenals de oude kastanjeboomen.
Zij zijn voor het gebruik van paarden, maar zij zijn van onderen gekloofd, om vervolgers op een dwaalspoor te leiden. Men vermoedt, dat zij hebben behoord aan een van de roofridders van Holdernesse Hall in de middeleeuwen." Holmes opende de kast en zijn vinger nat makende, streek hij er mee langs het ijzer. Een dun laagje modder bleef aan zijn huid kleven. "Dank u," zei hij, de kast sluitend.
"Ja, heusch, de mijnheer in het witte huis zei het ook en hij heeft me er geld voor gegeven en ik heb nog meer." Ze sprong van vaders schoot en haalde de goudklompjes uit de kast. Vader stond nu ook op en greep den zak, die hij achteloos op de tafel geworpen had. "Zou het toch?" prevelde hij, hij greep er in en haalde den anderen klomp goud er uit, dien hij onder de lamp bekeek.
U bent nu in het bezit van mijn schip ... ik laat het u na ... Daar in die kast zult u papieren vinden, die u omtrent alles zullen inlichten ... O God! wat een pijn!... Ik laat u mijn schip na ... zweer mij, dat u het zult laten zinken, als u het niet meer noodig hebt ... of het in de lucht laten springen, als u overwonnen wordt ... Niemand moet een schip kunnen bouwen naar het model van het mijne.... U moogt het ook niet doen.... zweer mij dat!"
Rodolphe zette de vazen in een kast en verzocht den huisheer, toen deze de pendule kwam opwinden, dat liever niet te doen. "De pendule mag voor mijn part op den schoorsteen blijven staan," zeide hij, "maar alleen als kunstvoorwerp; zij staat nu op middernacht, dat is een mooi uur; zij moet er dus op blijven staan.
't Was de man, die reeds den eersten morgen van onze aankomst verrukt was over de mooie namen en die met zulk een gezellige ingenomenheid nieuwe rekenboekjes uit de kast opdook, wanneer we al weer een rekenboekje uit hadden.
"Ja! ja! jij krijgt ook wat, poes; als 't op den eenen regent, druipt het op den anderen," vervolgt de oude man opstaande. Hij sloft langzaam naar een hoekkastje, grabbelt in zijn diepen jaszak naar den sleutel en ontsluit eindelijk de deur er van. Een vieze, bedompte lucht komt hem te gemoet, als hij de kast opent.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek