Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
Vervolgens haalde Joe het uit het fornuis en legde het op groene bladeren en richtte nu den maaltijd aan op een prachtig grasperk; hij bracht beschuiten, brandewijn, koffie en putte versch water uit eene naburige beek. Dit aldus aangerichte maal was inderdaad aanlokkelijk, en Joe dacht, dat het met nog meer genoegen zou gegeten worden.
Gij zoudt de goudkoorts krijgen! Heeft die doode, dien gij begraven hebt, U niet de ijdelheid der aardsche dingen geleerd?" "Dat is alles waar," antwoordde Joe, "maar goud! mijnheer Kennedy, zult gij mij niet helpen om wat van deze millioenen op te rapen?" "Wat zouden wij daarmee doen, mijn arme Joe?" zeide de jager, die niet kon nalaten te glimlachen.
"Deze keer zal mijn meester geene tegenwerping maken." "Wat is er dan toch?" "Ziet gij daar ginds dien troep groote vogels die op ons afkomen?" "Vogels!" zeide de doctor, zijn verrekijker nemende. "Ik zie hen," antwoordde Kennedy, "zij zijn ten minste twaalf in getal." "Veertien, als het u belieft," zeide Joe.
"Tot hiertoe hebben wij geen klagen, meester. Het is het best bebouwde en vruchtbaarste land der wereld, in plaats van een woestijn. Sla maar geloof aan aardrijkskundigen." "Wacht maar Joe, later zullen wij zien."
"Die ongelukkige kan niet ver af zijn," zeide Joe, "want...." "Help! help!" herhaalde de stem, op zwakke toon. "Die barbaren!" riep Joe uit. "Als zij hem nu eens nog dezen nacht dooden." "Hoort gij, Samuel," hernam Kennedy, de hand van den doctor vattende, "als zij hem, dezen nacht dooden?"
Hij bleef onbeweeglijk. "Zou de zon den geest van dezen armen jongen in de war hebben gebracht?" zeide de doctor zich tot hem wendende. "Zult gij mij zeggen?...." "Zie, mijnheer," zeide Joe, een punt in de ruimte aanwijzende. "Bij St. Patrick!" riep Kennedy op zijne beurt uit, "dat is ongeloofelijk! Samuel! Samuel, zie eens!" "Ik zie," antwoordde de doctor bedaard.
Joe en Huck lagen nog te slapen. Daar deed ver achter in de bosschen een vogel zijne roepstem hooren, die dadelijk door anderen beantwoord werd, en te gelijk vernam men het gehamer van den boomspecht. Langzamerhand ging de grijze morgendamp in een witten nevel over en werd het minder koud. Van lieverlede vermenigvuldigden zich ook de geluiden en openbaarde zich het leven.
Hij kon dus 170 pond ballast voor de onvoorziene gevallen medenemen, en de luchtballon was in evenwicht met de hem omringende lucht. Zijne schikkingen werden dienovereenkomstig gemaakt, en hij verving het gewicht van Joe door eene vermeerdering van ballast. Hij bracht den geheelen dag door met deze verschillende toebereidselen die eindigden bij de terugkomst van Kennedy.
"Men zal zich nooit met dien knaap verstaan," zeide de jager. "Het beste middel om elkander eens te verstaan," zeide Joe, "is niet meer daarover te spreken; wat gedaan is, is gedaan, hetzij goed of slecht, er valt niets aan te veranderen." "Stijfkop," zeide de doctor lachend, "gij zult ons toch wel uwe avonturen willen verhalen?" "Als gij er veel aan hecht!
De takken van dezen boom waren letterlijk geheel bedekt met slangen en kameleons; de bladeren waren onzichtbaar; men zou het een boom van eene nieuwe soort hebben genoemd, die kruipend gedierte voortbracht; onder de stralen der zon kroop dit alles door en over elkander. Joe ondervond een levendig gevoel van schrik, gemengd met walging en sprong ter aarde, te midden van het gesis van den troep.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek