United States or Faroe Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het leven van de verwilderde Paarden in de verder noordwaarts gelegen Llanos heeft Alexander von Humboldt ons in korte woorden op meesterlijke wijze geschilderd: "Wanneer in den zomer onder de loodrecht invallende stralen van de nooit door wolken omsluierde zon het grastapijt van deze onmetelijke vlakten geheel en al verdroogd en in poeder veranderd is, ontstaan er langzamerhand diepe kloven in den bodem, alsof hij door geweldige aardschokken was opengespleten.

Ik zal de liefhebbers van Merxem ditmaal eens kloppen, dat zij uit hunne oogen niet meer zullen zien. BIELENS. Maar hebt gij haar wel goed bewaard? Hebt gij haar in droge zemelen gelegd, gelijk ik u geraden heb? FRUYTS. Ja, ja, en er is dezen Winter geen water in mijnen kelder geweest. BIELENS, invallende.

Maar je denkt te veel en veel denken maakt ongelukkig. Ik? ik denk nooit. Ik heb impulsies, ik heb invallende gedachten, maar ik denk niet. Gelukkig niet. Ik filozofeer nu, maar ik denk niet. Hare zorgelooze luchtigheid vermaakte Eline, die iets gevoelde, als zou Elize gelijk kunnen hebben.

Dit was volkomen juist opgemerkt, maar geen deugdelijk legeraanvoerder zou zich op zulk een tijdstip den tijd genomen hebben hetzij voor roeiwedstrijden, hetzij voor philofische beschouwingen. Den volgenden dag moesten de invallende troepen den Hellespont oversteken.

Het werkte prikkelend op hem in, het wond hem hoe langer hoe meer op, zijn oogjes glinsterden en zijn koontjes bloosden; hij dronk maar grif de "dreupelkes" en "pijntsjes" uit, die hem voortdurend werden aangeboden; en, toen hij met invallende schemering op de boerderij terug kwam, liep hij een paar keer tegen de stammen van den boomgaard aan, voor hij de deur van 't huis kon vinden.

Neen, ik wil niet, hoor! Ben je bang voor wat je zal zien? Ze keken elkaâr eens aan en proestten het uit bij de gedachte aan een teedere scène tusschen Georges en Lili, die verrukt zouden zijn over hun bijouteriekistje van een huis. Weet je wat! riep Emilie, als met een invallende gedachte. Heb je nog bloemen? Nog een beetje die ik niet kan gebruiken. Met korte stelen. Waarom?

Al was het maar een invallende of verwekte gedagte, dat selfs soo ver gaat, dat wy des nagts, door een simpele droom of magische phantasy, ons roeren, beweegen, uyt het bed loopen, schreeuwen en te roepen koomen; dat dan alles nergens door geschiet, als dat wy daar door onse Spieren, die alreede in actie syn, maar contrarie determineeren.